Recensie

Gringo (Tezuka) 1 Gringo


Er zijn weinig onderwerpen waar Osamu Tezuka in zijn enorme oeuvre (150.000 pagina's !) niet over heeft getekend. Geneeskunde (Black Jack) en science fiction (Astroboy) zijn uiteraard zijn stokpaardjes, maar evenzeer belichtte hij zowat alle periodes van de Japanse geschiedenis, van het shogunaat (L'arbre au soleil), over het Taisho-tijdperk (Ikki Mandara) tot de naoorlogse periode (Ayako). In Gringo belicht hij een ander aspect van de Japanse samenleving, namelijk wat de eigenheid is van japanner te zijn.

Hitoshi Himoto - wat in kanji-karakters ook letterlijk als "een japanner" kan gelezen worden - is de personificatie van de typische japanner, klein van gestalte maar enorm ambitieus en eindeloos trouw aan zijn werkgever (al zal dat in de loop van het verhaal nog veranderen). Himoto is directeur van de firma Edo in het Zuid-Amerikaanse Canivaria, tot hij wegens omstandigheden verplicht wordt te verkassen naar Esecarta in het buurland Santa Lucia. Ook daar wordt zijn loyauteit op de proef gesteld en moet hij vluchten voor de omstandigheden. Uiteindelijk zal de climax liggen in de gebeurtenissen in Tokyo.

Gringo is oorspronkelijk een Spaans-Portugese term voor inwoners van de Verenigde Staten, en bij uitbreiding voor bewoners uit Europa met blonde haren en blanke huid, en bevat bijna steeds een licht negatieve connotatie. Himoto is niets van dit alles, maar waar hij ook gaat buiten Japan, blijft hij evenzeer een vreemdeling. Tezuka's kritiek op het neerkijken van 'anderen' bevat ook een stuk zelfkritiek aan de Japanse houding, aangezien zij zich zelf ook superieur vinden aan de blanken.

Gringo is één van Tezuka's laatste werken, en dat merk je. Tekentechnisch gezien zie je goed dat hij zijn vak perfect onder de knie heeft. Het blijft een typische stijl die je bezwaarlijk realistisch kan noemen, maar die perfect past bij de verhalen die Tezuka schrijft. In dit album blijft hij trouwens wijselijk weg van de karikatuurtjes die wel typisch zijn voor zo veel van zijn manga, en dat is zeker positief voor een ernstig verhaal als dit.

Ook qua verhaal is er veel diepgang. De context van ambitie en verraad groeit naar een hoogtepunt in Tokyo. Je kan opwerpen dat dit pas na 500 bladzijden gebeurt, maar je hebt het gevoel dat alles wat vooraf gebeurde een betekenis zal hebben in wat komen moet. De personages zijn goed uitgediept en de deelverhalen evenwichtig opgebouwd.

Dit alles gesteld in de voorwaardelijke wijs, en daar ligt de zwakte van het verhaal: het is niet af. Zoals reeds gezegd is dit één van de laatste werken van Tezuka, en hij is er niet in geslaagd het verhaal af te werken voor zijn dood. Dit laat de lezer toch serieus op zijn honger zitten, want je leeft toch mee met de tragiek van het personage Hitoshi Himoto. Een quotering geven voor dit album is dan ook onmogelijk. Als je graag Tezuka leest, is dit album echt wel de moeite. Heb je last met een open einde, laat dit dan zeker aan je voorbijgaan.

Een zeer goed boek, maar jammer genoeg kan het niet nog beter zijn.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.