Recensie

Uur U 3 Rode september


In deel drie van deze reeks keren we verder terug in de geschiedenis om die te herschrijven. Na het veroveren van de ruimte in deel 1, het begin van de Koude Oorlog in deel 2, is het dit keer de beurt aan de Eerste Wereldoorlog. De Fransen en de Britten hebben de Duitsers niet kunnen tegenhouden bij de slag om de Marne. De Britten trokken zich terug, en de Duitsers veroverden Parijs. Dit is dan ook meteen wat we zien op de cover: Duitse cavaleristen onder de Arc de Triomphe in Parijs. Net als De Gaulle later zou doen in de tweede wereldoorlog blijft er ook een minderheid strijden tegen de Duitsers. Nu is het Clemenceau die de leider in ballingschap wordt van het vrije Frankrijk. De strijd lijkt echter helemaal hopeloos te worden als Nicolas II, de Russische tsaar, in 1917 vredesgesprekken aanknoopt met de Duitse keizer Wilhem II. Volgens Clemenceau is de enige manier om dit te verhinderen de dood van de tsaar. Daarom draagt hij commissaris Blondin op om in Frankrijk een beruchte anarchist, Jules Bonnot, te bevrijden en om samen met hem de tsaar uit de weg te ruimen om zo een revolutie te ontketenen. Zoals je kan verwachten van een politieagent en een anarchist blijken het niet de beste vrienden te zijn en vertrouwen ze elkaar niet. Om hun missie nog wat moeilijker te maken blijkt hij niet geheim te zijn gebleven zodat ze direct al worden achtervolgd door de Duitsers. Zoals mijn uiteenzetting hierboven al doet vermoeden is dit verhaal te groot om in één keer te vertellen. In tegenstelling tot de andere delen van de reeks zal dit dan ook een tweeluik worden.
Alle scenario’s van de reeks zijn van de hand van Duval en Pécau. De tekeningen van dit tweeluik zijn van Calvez. Calvez kennen we nog van de reeks Nelson Lobster. In die reeks zette hij wel geloofwaardige personages neer, maar leken de decors meer op bordkartonnen gedrochten van het schooltoneel dan op echte kastelen. Ook de schepen leken eerder de carrière van de Titanic te ambiëren dan om echt zeewaardig te zijn. Misschien was dit wel de bedoeling omdat Nelson Lobster toch wel een grote fantast is. De decors zien er in dit verhaal al heel wat beter uit; maar de figuren hebben soms wel rare houdingen als ze bijvoorbeeld een geweer vasthebben. Ze lijken ook wat houterig te bewegen. Wel leuk is dat flashbacks in sepiakleuren zijn gemaakt, net zoals de oude foto’s die we kennen uit die periode.
De tekeningen van de andere delen uit de reeks vond ik beter geslaagd. Maar ze belemmeren de leesbaarheid van het verhaal allerminst. Deze reeks laat je eens stil staan hoe kleine dingen uit de geschiedenis soms grote gevolgen kunnen hebben. We leren dus hoe de geschiedenis verlopen zou kunnen zijn. Ik ben benieuwd hoe onze protagonisten de Russische revolutie gaan beïnvloeden in het volgende deel.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.