Recensie

I Kill Giants (Blloan) 1 I Kill Giants


De "nieuwe" uitgever Blloan (uit te spreken als Blown) begint al direct sterk met zijn eerste uitgaven. Met I Kill Giants zorgen ze ervoor dat een Comic uit 2008 eindelijk vertaald wordt in het Nederlands.

De titel van het boek komt van een uitspraak die hoofdrolspeelsters Barbara Thorson doet. Deze jongedame is een fervent Dungeon en Dragon-speelster, iets wat uniek is in deze mannenwereld. Zij wordt dan ook als een zonderling aanschouwd en door iedereen gemeden. Barbara loopt in het leven rond met een hamer, Covelski genaamd (naar een bekende honkbalspeler), in een hartvormige handtas waar ze zelf een symbool op genaaid heeft. Dit symbool helpt haar om de "giants" te bedwingen en te verdrijven.
Deze hele situatie laat haar overkomen als een verward, totaal van de pot gerukte instabiele meid die je beter kan mijden dan als vriendin te hebben. De mensen die trachten om in haar wereld te komen, worden al snel afgeweerd.
Hoe zou een klein, tenger meisje, gewapend met een heel klein hamertje, het kunnen opnemen tegen reuzen.
En dan wil ik het nog niet hebben over haar manier van kleden. Zij is verzot op het opzetten van haarbanden met dierenoren. Dit zorgt er toch ook niet voor dat je je vertrouwen in haar handen legt.

De Giants waarvan spraken refereren naar problemen in haar leven waarmee Barbara te maken heeft. Haar levenswijze is vermoedelijk een reactie op de relatie met thuis en de school en al haar bewoners. Leraars, directeur, je kan het zo gek niet bedenken of ze heeft er problemen mee. In het kort: ze heeft moeilijkheden met alle soorten van gezag. Ook vriendschap is iets ongewoons voor haar. Als Sophia toenadering zoekt tot Barbara, botst ze tegen een muur van onbegrip. Het olifantenvel van Barbara laat slechts mondjesmaat affectie en toenadering toe.

Het is prachtig hoe men een fantasiewereld kan terugbrengen tot zijn essentie en inburgeren in het dagelijks leven. Het scenario van Joe Kelly slaagt daar verbazend goed in en het verhaal is doorweven van deze combinatie van droom en werkelijkheid. De ietwat ruwe tekeningen van Jim Ken Niimura zijn daar een prachtig aanvulsel op. De tekeningen richten zich tot het essentiële van het verhaal zonder overdrukke achtergronden of overtollige details.

Het verhaal start verwarrend voor de lezer, omdat je niet direct doorhebt wat er nu aan de hand is met die "Giants". En ervan uitgaand dat je een comic in de hand hebt, zit je al snel met het vooroordeel dat er weer wel wat superhelden zullen komen aandraven. De schuld hiervan ligt bij de titel van het verhaal. Maar al snel kom je te weten dat die titanen en andere reuzen van Barbara op haar gereflecteerd worden. En eens dat duidelijk is, zorgt het verhaal voor een melodrama dat je beroert van begin tot einde.
Schitterende vertelstijl die je aan je stoel gekluisterd houdt. Een verhaal dat je in een ruk uitleest.

Ondertussen staan we voor de deur van de maand november en hebben we toch al een duidelijk zicht van wat er allemaal al gepubliceerd is. Wel, deze komt waarschijnlijk in mijn top tien van 2011 en vermoedelijk redelijk bovenaan. Blloan zorgt voor uitgaven van een hoog niveau in het striplandschap. Hopelijk kunnen ze dit volhouden.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.