Covertekst
Het was niet verwonderlijk, dat Bob Marone en Bill Galantine na hun zoektocht in het Secundair, hun vriend Frank Veeres terugvonden.
Maar toen Frank zich persé op z'n dooie eentje met de witte dinosaurus wou meten, was het ook niet direct verwonderlijk dat zijn vrouw Carlotta weduwe werd.
Het was bijgevolg niet verwonderlijk dat Bob hemel en aarde zou bewegen om zijn vriend te wreken.
Het was al evenmin verwonderlijk dat, toen Marone en de gevreesde witte dinosaurus oog in oog stonden met mekaar, de aarde zelf trilde als een espeblad.
Al met al is het slechts verwonderlijk dat er na de afrekening, op het einde van de ijzingwekkende avonturen van Bob Marone - een keihard ukje van anderhalve meter hoog - en zijn erg intieme vriend Bill Galantine, nog overlevenden zijn...
