Covertekst
Het uur van de slang is alweer het vierde deel van De kinderen van de wind, een meeslepend drama, door François Bourgeon in rijke kleuren opgetekend. In dit deel beschrijft Bourgeon hoe het Isa en haar metgezellen verder vergaat aan de Afrikaanse westkust, in het Dahomey van de achttiende eeuw.
Dahomey was één van de belangrijkste slavenleveranciers voor de vele bananen- en katoenplantages in Midden-Amerika en de Verenigde staten. Westeuropses blanken hebben toendertijd aan de kust van Dahomey een aantal forten ingericht om de slavenhandel veilig te stellen. Maar dat niet alleen: de Westeuropese forten waren tegelijkertijd de bruggehoofden van waaruit de blanken hun culturele en economische imperialisme organiseerden, een imperialisme dat tot op de dag van vandaag voortduurt.
En Bourgeon zou Bourgeon niet zijn als hij niet, naast het spannende verhaal van de reis van De kinderen van de wind, zijn mening zou uitdragen over dat beginnend omperialisme.
In Het uur van de slang wordt de blanke man terecht afgeschildert als een cultuurbarbaar die zich niet wenst in te leven in de wereld van de zwarte man en die tegelijkertijd denkt, dat de zwarte te temmen valt door de loop van een geweer op hem gericht te houden. De zwarte neemt ogenschijnlijk de waarden en normen van de blanke over, maar hij heeft ondertussen de touwtjes stevig in handen. De in Dahomey aanwezige blanken weten dat ook, ze durven niets belangrijks te doen zonder toestemming van de koning Kpengla, de leider van de negerbevolking, en ze béven voor de koning.
François Bourgeon geeft zoals gezegd zijn mening hierover, hij maakt een keuze. Die keuze zit 'm in het feit dat hij niet nalaat telkens weer de in alle opzichten volkomen misplaatstheid van de aanwezigheid van de blanken aan de Afrikaanse westkust aan de kaak te stellen. In die zin is dit album de verbeelding en verwoording van de aanzet tot een historische vergissing: de overheersende aanwezigheid - in meer dan één opzicht - van de blanken in een werelddeel dat de autochtone bevolking toebehoorde en toebehoort.
