Recensie

Antares 6 6e episode


Even recapituleren: Kim Geller is, ondanks de grote behoefte aan rust in haar leven, opnieuw aan een ruimteavontuur begonnen zodat haar beste vrienden geen jaren meer in gevangenschap moeten doorbrengen. Ondanks de belofte van de organisatie dat het een veilige reis zou worden naar een vreedzame planeet, blijken de eerste problemen al tijdens de reis op te duiken: de kolonisatie van Antares blijkt in handen van een sekte die de rol van de vrouw in de maatschappij minimaliseert. Een crash van een landingsvaartuig en de verdwijning van Lynn, het dochtertje van Kim, maken een echte nachtmerrie van deze onderneming. In dit deel zou de zoektocht naar Lynn een ontknoping moeten krijgen...
http://www.coinbd.com/series-bd/antares/episode-5/images/planche/20131004142336_t5.jpg
Ik vermoed dat velen reikhalzend hebben uitgekeken naar dit afsluitende 6de deel. Of Leo erin slaagt te bieden wat velen verwacht hebben? Wel, dit album is bevredigend in z’n antwoorden en ontknoping, maar toch moeten me een aantal zaken van het hart. Zo vind ik dat de auteur veel te veel in herhalingen valt en bepaalde voor de hand liggende of zelfs overbodige zaken tot drie maal toe opnieuw zegt. Ook de rol van Jedediah stak me tegen. De persoonlijkheid van deze fanaticus is herleid tot een clowneske karikatuur en heeft hierdoor elke geloofwaardigheid verloren. De schwung is dan ook een beetje (veel) uit deze Werelden van ‘Aldebaran‘ verdwenen. Een te lang uitgesponnen verhaallijn is hier volgens mij de rechtstreekse oorzaak van.

Dit zesde deel van de 3de cyclus in de Werelden van Aldebaran, brengt dus heel wat antwoorden op vragen die zich eerder stelden (zelfs in eerdere cycli). Leo is echter niet van plan het bij deze verhalen te laten en werkt naar het einde toe naar een invulling voor een volgende reeks albums. Of dat een succesverhaal wordt, valt nog te bezien, maar de volgens mij zijn er interessante perspectieven.

Over de tekenstijl van Leo is al veel geschreven (zie recensies Aldebaran, Betelgeuze en Antares) en vooral de tandpasta-smoelen komen vaak aan bod. Die opmerkingen mogen gerust blijven staan, maar als tekenaar is hij duidelijk geëvolueerd, zonder afbreuk te doen aan zijn vertrouwde stijl.
De inkleuring heeft de auteur voor het eerst volledig met de computer gedaan en dat merk je. De kleuren zijn feller en meer afgetekend. Het geeft het album een modernere indruk. Of dat iets goed is, moet iedereen maar voor zich uitmaken. Voor mij had het zeker bij dit laatste Antares-album gerust bij het oude mogen blijven.

Tot slot nog dit weetje: uitgeverij Cinebook brengt een gecensureerde versie op de markt, waarvoor Leo enkele tekeningen heeft moeten aanpassen. Voor sommige culturen is mensen op een gruwelijke wijze vermoorden blijkbaar minder shockerend dan hier en daar een blote vrouwenborst (begrijpe wie begrijpe kan).
http://i63.fastpic.ru/big/2014/0929/5e/4cbc3beb9c4c74f164a0e26999c5a45e.jpg
Besluit: een bevredigend einde van de cyclus, die volgens mij een album minder had mogen/kunnen/moeten tellen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.