Interview

Barcas

Bart Proost


Het is altijd leuk als stripauteurs even tijd uittrekken om een aantal vragen te beantwoorden en deze keer zijn dat Bart Proost en Barcas.


Waarom hebben jullie gekozen om de stripwereld in te duiken?

BC: Mijn ouders kochten vroeger wekelijks de robbedoes en de kuifje voor mij. Ik verslond beide weekbladen en knipte regelmatig de wekelijkse pagina’s van een album uit en niette die aan elkaar (want mijn ouders wilden geen boekbindmachine kopen. De cheap bastards!). Nog wat later verkocht ik mijn elektrische trein om de volledige reeks van Thorgal te kunnen kopen (dat toen nog maar 6 albums had).
En toen ik nog een stuk later ontdekte dat ik graag schrijf, was een stripscenario een logische keuze. Toch heeft het nog vrij lang geduurd voor ik het eerste scenario in een strip uitgewerkt zag. Ik maakte even een omweg via theater, muziek en kortverhalen om dan toch terug bij mijn jeugdlief uit te komen. Het stripverhaal.


En waarom koos je voor Alexander De Grote als hoofdfiguur in jullie strip?

Bart P: Het figuurtje heb ik voor het eerst opgevoerd in enkele korte gags eind jaren '90 toen we enkel cartoons/strips moesten maken voor een toegepaste opdracht in mijn hogere opleiding 'Beeldende Kunsten'. Mijn eerste gedacht toen was meteen om iets 'humoristisch' te doen met een historisch figuur. Soortgelijke strips (met 'De Blauwbloezen' en vooral het onderschatte 'Slemper en Slof' op kop) waren mijn 'favoriete stripreeksen' als kind.
Ik probeerde toen eerst iets over de Eburonen (Ambiorix) maar dat leek veel te hard op Asterix en co. En toen kwam ik - via mijn voorliefde voor Griekse mythologie - uit bij de bekendste Griek (Macedoniër), de grootste veldheer ooit: Alexander De Grote dus. Wat me al snel opviel: iedereen kent de man, althans; bij naam. Vraag details en bijna iedereen valt stil. Dus: naambekendheid? Check. Historische context om te parodiëren? Check. Ruimte om creatief vrij te interpreteren? Dubbel check. (lacht)
Daarna heeft het figuurtje vooral een aantal jaren in mijn tekenmap geduldig liggen wachten wegens andere bezigheden (studies, werk, bouw, trouw, kinderen...) tot ik het in 2009 langzaamaan terug boven heb gehaald voor een gagalbum (album 1, eerst verschenen in januari 2012) en daarna voor een avonturenalbum (album 2, met Barcas, in de winkels sinds januari 2014).
Ik blijf enorm in dat figuurtje geloven om de bovenvermelde redenen: iedereen kent hem, maar niemand kent hem echt en dat levert ons enorm veel artistieke vrijheid.

https://dl.dropboxusercontent.com/u/27903569/Tekeningen/ADG4.jpg


Hoe viel de creatie van jullie stripfiguur "Alexander De Grote" mee, zowel tekentechnisch als in een scenario? Waar worstelden jullie vooral mee?

Bart P.: Zoals gezegd, het figuurtje gaat (tekentechnisch) al een tijdje mee… Zo rond ’98-’99 moet ik hem voor de eerste keer eens ergens in de rand van een cursus neergeschetst hebben (ik heb dat schetsje nog ergens liggen op zolder denk ik). Ik had al wat gelezen over Alexander en had dus wel een goed beeld hoe hij er uit moest zien. En eigenlijk stond dat figuurtje dus best snel op papier: blond, paarse mantel, rood-gouden kledij. Lekker klein want da’s natuurlijk een deel van de oorspronkelijke insteek: dat hij een klein opdondertje is die de wereld wil veroveren om zijn minderwaardigheidscomplex te compenseren. Alleen had ie in die vroege versies nog een veel scherpere, grotere ‘Griekse’ neus. Maar dan zag ie er veel te oud uit, en ook niet ‘vlot’ genoeg. Terwijl ie in onze albums maar een jaar of 20-21 is. Dus zijn ‘kokkerd’ heb ik kleiner gemaakt bij het hernemen van het figuur (in 2008-2009), voor de rest was de basis snel gelegd.

Qua scenario’s is de verdeling duidelijk: als er gags moeten verzonnen worden (zoals voor album 1, en ik ben er nu ook aan het verzinnen voor nieuwe gags voor P@per e.d. …) dan doe ik dat grotendeels zelf: dat kan ik, daar heb ik vertrouwen in. Vertrekken van een historisch feit uit Alexander zijn leven of karakter, daar een parodie op maken en op het einde van de pagina toewerken naar een clou… Dat gaat me gewoon vlot af, steeds vlotter zelfs, merk ik. Maar een zinvol verhaal van 46 pagina’s met wendingen, een juist vertelritme, een lichte spanningsboog en voldoende aandacht voor humor en karaktertrekjes allerhande? Mmm.. ‘Ken je stiel’, denk ik dan. Daar heb ik een schrijver voor nodig… Enter Barcas. Niet dat ik helemaal geen inbreng heb in Bart zijn scenario’s: af en toe zit er ook wel eens een grap of een aanpassing van mij tussen. Maar dat is a) logisch en b) toch héél beperkt. Ik heb meer dan het nodige vertrouwen in Bart zijn capaciteiten. Laten we zeggen dat het scenario van album 2 en 3 zéker voor 95 % volledig van zijn hand is. Als het niet meer is. En zo hoort het ook.

BC: Omdat Bart al een heel gag-album van Alexander De Grote had gemaakt, was het karakter van Alexander natuurlijk al voor 90% gevormd. Daar hebben we samen nog wat aan geschaafd en doorheen de albums krijgt hij nog wel wat meer karakterontwikkeling. We hopen elk album meer en meer los te komen van een ééndimensionaal figuur en meer karaktertrekken te kunnen uitspelen.
De creatie van de andere karakters hebben we goed besproken. We waren er vrij snel uit dat Alexander, zijn beste vriend Hephaestion en Aristoteles een leuke groepsdynamiek kunnen geven. De schlemiel die de baas is, de stoere held en de slimme nerd. Maar al snel bleek dat we er graag ook een sidekick bij wilden. Een geschift figuur dat ons toelaat om uit de bocht te gaan. Daar kwam Diomedes om de hoek kijken. De Spartaan met een hoek af. Vegetariër, maar wel een killer. Spartaans sober en tegelijkertijd haptofoob (voor wie het album nog niet gelezen heeft en niet weet wat een haptofoob is … je vindt het album in de stripwinkel) Op basis van de karakters en gedragingen van deze vier “helden” wordt het verhaal vooruit gestuwd.
Als ik het verhaal bedenk, dan brei ik niet een aantal scènes aan elkaar, maar bedenk ik een uitgangspunt en kijk ik hoe elk karakter daar op zou reageren. En dat levert weer een nieuwe situatie op waar dan weer een ander karakter op kan reageren. Een beetje een organisch geheel.

De moeilijkheid zit hem er dan wel in om het verhaal binnen het raamwerk van een stripvertelling te houden. De gedragingen en reacties die het verhaal een foute kant op stuwen moeten terug in het verhaal komen of er onherroepelijk uitgesneden worden. Je hebt per slot van rekening maar een beperkt aantal pagina’s om je verhaal te vertellen en de lezer te entertainen tot het einde.


Het verhaal is zoals je zelf zegt, geëvolueerd van een volledig gag-album naar een avonturenalbum met gags. Welke zijn de volgende stappen?

Bart P.: De volgende stap, eerst en vooral album 3 zo goed mogelijk promoten, lijkt me! ☺
We zullen zeker her en der gaan signeren op sessies, stripbeurzen en in stripwinkels. Maar daar zal het niet bij blijven: er komt een heuse lancering en expositie in Mol, begin februari 2016.
En album 3 zal worden voorgepubliceerd in ‘Stroke’ en nieuwe Alexander-gags zullen blijven verschijnen in P@per en ‘Het Hobbyjournaal’ (het krantje van onze uitgever). Bovendien zal Strips2Go / FindIT vanaf februari ook nog een hobbylijn op de markt brengen met stempels, wenskaarten, malletjes, Alexander-3D-beeldjes, enz… via hun krant maar ook online.
Maar daarnaast staat er nog héél wat op stapel. Maar dat kan ik nog niet allemaal verklappen.

https://dl.dropboxusercontent.com/u/27903569/Tekeningen/AdG3.jpg

Intussen zal Barcas (die er momenteel lekker druk in zit) het scenario voor album 4 schrijven, terwijl ik verder werk aan nieuwe gags die we achteraf hopelijk ook nog eens kunnen bundelen. En zo blijven we bezig… (glimlacht)


Hoe houden jullie de combinatie humor en historische kennis in balans? Hoe ver gaan jullie met andere woorden?

Bart P.: Het historische kader is altijd onze basis: ‘Waar zijn we beland in de levensloop van Alexander en wat heeft ie toen gedaan of meegemaakt’. En dan informeren en documenteren we ons zo goed als we kunnen… Om daarna te gaan kijken hoe we die zelfde feiten zich kunnen laten afspelen met andere twist, een grappige plotwending, een parodie op enkele elementen van die historische waarheid. En niet te vergeten: we staan er ook op om elk album op te vrolijken met een snuifje Griekse mythologie.

Die humor op zich, da’s een evenwichtsoefening. We zitten tenslotte in 2015, dus het mag af en toe wel eens ‘stout’ zijn of ‘op het randje’. Maar wij zijn natuurlijk Belgen, en we zijn zelf grotendeels opgegroeid in een Vlaamse stripcultuur die – om maar eens te vergelijken – sowieso wat braver is dan die bij onze iets extrovertere Noorderburen.
Naar mijn gevoel proberen we er wat in te steken voor alle leeftijden want het blijft een familiestrip. Wat slapstick voor de kleintjes, wat stoutere (woord)grapjes voor de tieners en af en toe een leuke dubbele bodem voor de volwassenen. Persoonlijk houd ik wel van stoute humor, maar ik moet dan weer opletten dat het er inderdaad niet ‘over’ gaat, Barcas is op dat vlak meer de politieman van dienst die steeds het evenwicht bewaakt met onze volledige doelgroep in het achterhoofd. Hij is ook meer de man van de absurde humor. Nog een extra humor-genre dat vertegenwoordigd is dus. (lacht)

BC: Ik houd als maatstaf voor de humor altijd Sonja en Pieter in gedachten. Twee imaginaire ouders van rond de vijfendertig die hun verzonnen zoontje Jaiden van 10 en dochtertje Chenelle van 8 moeten uitleggen wat er in die strip staat. Het is niet omdat het 2015 is dat je zo maar alles kan zeggen tegen kinderen. Sommige dingen zijn al lang geen taboe meer, maar dat betekent niet dat je ongestraft elke grap kan maken voor een jong publiek.
De humor moet in de lijn van Pixar liggen. Grappig voor kinderen en waar mogelijk met een dubbele bodem voor de ouders. Soms grappen voor de ouders die kinderen niet snappen maar die hen niet choqueren en waar ze gewoon over lezen. Dat is niet gemakkelijk en dat blijft een moeilijke balans.

Wat de historische correctheid betreft, hebben we samen beslist dat we het leven van Alexander De Grote volgen. Er zijn enorm veel feiten uit zijn leven gekend en chronologisch geordend. Die tijdslijn volgen we zeer nauwgezet. Album 2 is een opwarmer, een verklaring voor zijn militaire voorsprong op zijn vijanden. Vanaf album 3 zijn we vertrokken met de geschiedkundige juiste tijdslijn. We proberen ook zo veel mogelijk binnen de Klassieke Griekse leefwereld te blijven en de juiste versies van Griekse mythes en goden aan te houden. Maar het zou geen humoristische familiestrip zijn als we niet af en toe met die historische feiten spelen. In album 3 bijvoorbeeld gaat Alexander op pad om de stadstaten Athene en Thebe te onderwerpen. De god Dionysos is door de Klassieke geschiedschrijvers verbonden met de stad Thebe. Dus krijgt hij in dat album een grotere rol. We blijven trouw aan zijn “goddelijke krachten”. Hij is de god van de wijn, dus als er goddelijke magie aan te pas komt zal het met wijn en alcohol te maken hebben. Maar de manier waarop is dan weer onze eigen invulling.
We hopen dat je van onze strips toch enkele juiste geschiedkundige feiten kan overhouden, de grote lijnen van de klassieke Griekse godenwereld en de tijdslijn van Alexander de grote, maar het is een humoristisch avontuur en geen schoolse leerstofstrip.

https://dl.dropboxusercontent.com/u/27903569/Tekeningen/ADG6.jpg


Hebben jullie ooit het gevoel gehad dat jullie in het spanningsveld zaten tussen politiek correct blijven en de geruchten van homoseksualiteit van Alexander? Indien ja, hoe gingen jullie daar mee om?

Bart P.: Ah voila, seh. Dat heb daarnet al grotendeels beantwoord. (glimlacht)

Maar niet zo expliciet…..

Bart P: Ik denk dat Barcas dat erg goed heeft ingewerkt: overduidelijke knipogen voor tieners en volwassenen, maar veel (jongere) kinderen zullen dat grotendeels gemist hebben. En weet je, al moesten ze het gezien hebben: ’t is 2015, niet? Het taboe is – gelukkig – toch grotendeels weggeëbd, niet? (lacht)
Nu is het wel zo dat we van die relatie ook geen groter item van willen maken dan nodig is: ’t is een leuk weetje om mee te spelen en dat hebben we in album 2 ook regelmatig gedaan. In album 3 komt die relatie grotendeels meer ‘op de achtergrond’ (op 1 kleine verwijzing na). Maar in album 4 zal er wel weer iets meer mee gelachen worden.
Zo blijft het in evenwicht, hé! (lacht)

BC: Bwah, zoals je zelf al zegt zijn het enkel geruchten dat Alexander homoseksueel was. Dit wordt waarschijnlijk gevoed door het vermoeden dat de Klassieke Griekse cultuur veel vrijer omging met knapenliefde en vrije zeden. Maar het is nergens zwart op wit neergeschreven dat Alexander een homo was. Dus we zijn verplicht om dat ook een beetje vaag te houden. Hij is per slot van rekening wel getrouwd en toen waren er nog geen Katholieken om hem in de kast te stoppen.
Van andere historische figuren was hun voorliefde voor hetzelfde geslacht bekend. We hebben de Spartanen met hun homostrijdkoppels (leg dàt maar eens bij scrabble), Sappho van het eiland Lesbos, de amazones, Socrates en zijn bekende knapenliefde. De òrgia (orgieën) ter ere van Dionysos waar toch ook iedereen met iedereen eh … aan zijn of haar trekken kwam. Met al die kennis zijn er niet veel redenen om dat feit te verzwijgen, als hij echt homo zou geweest zijn, dan was dat ondertussen al wel geweten.
Het heeft overigens totaal geen belang of hij nu homo, hetero, bi of mierenneuker is. Zijn daden spreken voor zich en welke seksuele voorkeur hij had, heeft dan verder geen belang. Het lijkt me trouwens juist wél politiek correct om LGBT als iets normaals te beschouwen in het land dat als tweede in de wereld een homo als eerste minister heeft gehad. En als de CEO van het grootste bedrijf ter wereld (Apple) uit de kast komt, dan hoeft er ook helemaal geen taboe te bestaan over een ouwe Griek.


Een paar technische vragen:–Waarom koos je voor deze eerder karikaturale tekenstijl? Heb je overwogen om het realistischer te tekenen?

Bart P. : Neen, geen moment. Realisme en historische strips, voor mij staat dat gelijk aan Jacques Martin en konsoorten. Niks op tegen; super als documentatie trouwens, die strips! Maar da’s mijn tekenstijl niet, en al zeker niet voor zo’n komische avonturenreeks. (knipoogt) Ik denk dan terug aan die favoriete Dupuis-achtige reeksen uit mijn jeugd: zoiets wilde ik maken met Alexander. En niet dat ik wil beweren dat dat gelukt is natuurlijk, we hebben zeker nog leergeld te betalen… maar dat was en is de ambitie. (glimlacht)

– Is het haar van Alexander speciaal 'ontwikkeld' om tevens een indruk van een kroon weer te geven?

Bart P. : Als ik ‘ja’ zeg, kom ik dan intelligenter over? Jammer, maar helaas: de echte Alexander had ook zo’n helmboswuivend blond kapsel met een middenscheiding (zoals je kan zien op de bekendste beelden en mozaïeken) en dit is mijn gestileerde versie daarvan. Geen kroon dus, zelfs geen verborgen kroon. Maar… wel goed gevonden!

– Hoe werkt het eigenlijk tussen jullie? Echt twee verschillende werelden: scenario en tekeningen of is het een veel intensievere samenwerking dan de twee aparte titels weergeven?

Bart P. : Mmm… Dit heb ik al deels beantwoord maar ik denk dat het fair is om te zeggen dat – als we kijken naar het eindresultaat - het scenario voor 95% van Barcas en de tekeningen voor 99,9% van mij. Natuurlijk komen we tijdens het ‘creatieve proces’ een paar keer samen om te schaven aan de syntax, bepaalde scenes of bepaalde tekeningen. Maar de meeste communicatie verloopt via mail omwille van de afstand Antwerpen – Lommel…

En het is zoals in elk goed huwelijk: meestal komen we er samen uit omdat we beiden inzien dat de voorgestelde aanpassingen ‘ten goede’ zijn, en een enkele keer moet er iemand het onderspit delven. (grijnst)

BC: Ja lap, zit ik hier net een oscar-winnende monoloog af te steken over LGBT, komt hij vertellen dat we getrouwd zijn. (rolt met de ogen)
Over dat onderspit. Ik denk dat ik daar minder goed mee om kan dan Bart. Als ik het moet delven omdat meneerke de tiran radicaal en tegendraads een eigen scène tekent in plaats van mijn oplossing te gebruiken, dan ben ik daar weken nurkig over. Dan ben ik blij dat het dictatorke in het Oostblok (van België) woont en niet achter de hoek. (lacht)
Dan hoop ik dat al onze lezers keihard lezersbrieven naar de New York Times gaan schrijven dat ze eisen dat die scène van de tekenaar vervangen wordt door de originele oplossing van de scenarist. Ik heb alvast een abonnement genomen, je weet maar nooit. (grijnst)

Los daarvan komen we in een vroeg creatief stadium altijd samen om mijn pitch van het verhaal op tafel te leggen. Dan vertel ik het hele verhaal dat ik bedacht heb aan Bart en heeft hij altijd wel enkele geniale toevoegingen die het verhaal beter maken, logischer doen aanvoelen en historisch correcter zijn. Op dat moment wil ik niks liever dan de feedback van mijn collega -tripmaker met als enige doel het album beter maken.
Nadat we het hele verhaal uitgespit hebben en er beiden een consensus in bereikt hebben, ga ik de synopsis in pagina’s knippen. Dan is het tijd om het lees- en vertelritme te structureren, de karakteruitdieping er in te weven en een logische organische flow in de pagina’s te leggen. Ik schrijf de pagina’s panel per panel uit. Een beschrijving wat er gebeurt, de gezichtsuitdrukkingen en wat er gezegd wordt. En indien nodig schets ik dat ook even summier uit in stokfiguren.
Als het scenario klaar is, leest Bart het nog eens na en geeft eventueel feedback of vraagt hij om verduidelijking. Diezelfde feedback geef ik dan weer als ik de potloodplaten onder ogen krijg.


Bij welke type verhalen voelen jullie je goed en willen jullie nog vertellen?

Bart P.: Voor Alexander? Exact het soort verhalen waar we reeds mee bezig zijn, denk ik: historische, humoristische albums. En daarnaast houd ik wel van melancholische, gevoelige maar toch ook historische albums. De moderne wereld en SF in space..; dat zegt mij allemaal niks… althans, om zelf strips over te maken. Nogmaals: weet wat je kan… maar vooral ook wat je wil maken. In ons geval kruipen daar uren en uren en dagen en nachten vrije tijd in - na een full-time job overdag. Dat doe je niet voor iets dat je niet écht graag doet. (lacht)

BC: Ik hou wel van de stijl van Uderzo en Cauvin. Historische humoristische avonturenverhalen. Ik maak dat met plezier. Toch heb ik ook een grote liefde voor de Desberg, Dufaux en Van Hamme stijl. De Hollywood actiestijl. Daar heb ik ook enkele verhaalconcepten voor geschreven die op een tekenaar wachten. Ik zou ook graag enkele one shots maken die meer door de karakters gedragen worden en toch ook een sterk verhaal en plot vertellen. Dan denk ik meer aan Cossey, Zidrou, Baru, Larcenet. Maar SF is mijn grootste liefde. Daar zou ik graag enkele projecten van willen uitwerken met een paar goede tekenaars.


Voor Bart P: Bij de recensie van Alleen op de wereld, gaf je aan dat naast Alexander er nog iets anders in de pijplijn zat. Een hint?

Bart P.: Sorry. Nee, voorlopig ga ik die hint, net als dat project, in de pijplijn làten. 2016 zal – qua karige vrije tijd – vollédig in het teken van Alexander staan. Momenteel ondersteunt Strips2Go ons voor de volle 200%, dus moeten we van dat ‘momentum’ gebruik maken en er volledig voor gaan…

Dus vraag het me nog maar eens in 2017. ☺

BC: voor mij is dat hetzelfde, ook al vroeg je dat niet… (lacht)

Oeps…

Ik heb de afgelopen jaren heel veel scenario’s geschreven voor tekenaars die helaas wegens omstandigheden hun werk niet afgemaakt hebben. Dat is geen verwijt of kritiek, want ik begrijp dat volkomen. Maar de komende periode ga ik al die projecten stil leggen en me concentreren op Alexander De Grote deel 4. Ik ben de trotse vader van een prachtig dochtertje van 1 jaar, ik heb een zeer drukke job en ik ben de laatste hand aan de verbouwing aan het leggen. Dus het is simpelweg een kwestie van tijd. Maar wie weet in 2017?


Is er een vraag dat jullie graag zouden hebben dat gesteld wordt aan jullie, maar zelden (tot nooit) krijgt? Welke is die vraag en wat is het antwoord?

Bart P. : Jawel: ‘Hoe krijgen we kinderen er terug toe om strips te lezen?’

Het antwoord: ‘Ik ben er – natuurlijk – ook nog niet achter maar we zijn maar ik ben er 2000% zeker van dat onze jeugd nog enorm open staat voor strips. Laten we met z’n allen (auteurs, uitgeverijen, stripfestivals, journalisten, enz…) het antwoord blijven zoeken door te proberen en te proberen en te proberen en te …’.

BC: ik wil daar best op inpikken. Strips zijn zeker nog niet dood. Ik zou die vraag willen herfraseren. Hoe krijgen we jongeren terug aan het striplezen?
De verkoopaantallen zij wel flink geslonken, maar toch worden er nog miljoenen strips in Vlaanderen verkocht. En die worden niet gekocht door de stripverzamelaar die je o.a. op deze site aantreft. Die verzamelaars zijn uiteraard serieus met hun hobby bezig en houden op zichzelf een markt in gang. Ik heb voor deze mensen een zeer groot respect voor hun mooie hobby. Ik beoefen ze ook een beetje zelf natuurlijk.
Maar de grootste doelgroep stripkopers lijken mij de vrouwen van middelbare leeftijd te zijn. Wie koopt anders die miljoenen albums van kiekeboe, Jommeke, S&W en de kampioenen? Akkoord, ze kopen het meestal niet voor zichzelf maar voor hun kinderen of kleinkinderen, maar zij duwen wel hun bankkaart in de gleuf als hun oogappel volledig opgaat in dat stripalbum dat ze vast hebben. Van zodra de jongere zelf over zijn geldbesteding kan beslissen, gaat dat geld eerder naar andere dingen dan naar strips.
Met dat in het achterhoofd, denk ik dat er meer beurzen moeten komen met een sterk concept naar families en/of jongeren. Een daguitstap. Een event. Net zoals er heel veel mensen naar “geek” beurzen gaan met cosplay, manga, anime, comics, figurines, enz ... Facts en andere “conventions” doen het goed omdat het een sterk concept is. Het wordt tijd voor een even sterk concept dat duizenden families kan overtuigen om naar een stripbeurs te gaan. Met alleen voor de verzamelaar bekende signerende tekenaars, tafels met bananendozen vol tweedehandse strips en een jommekespakje zullen we het niet redden. Een sterk concept is nodig. Disneyland, efteling, de sinksenfoor (850.000 bezoekers!), de ronde van vlaanderen, tomorrowland en cirque du soleil hebben dat concept blijkbaar wel gevonden.


En wil je nog iets toevoegen?

Bart P.: Een paar bedankjes… Dankjewel aan mijn geweldige vrouw én aan mijn ouders voor alle steun in mijn creatieve uitspattingen. Dankjewel aan Barcas voor alle geduld. ☺ En dankjewel aan Jan Schuring, van uitgever Strips2Go / FindIT, voor alle vertrouwen en kansen die hij aan ons en onze stripreeks schenkt! Geweldig! ☺

https://dl.dropboxusercontent.com/u/27903569/Tekeningen/ADG7.jpg



Interview