stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
André Juillard draait al jaren mee in de stripwereld. Hij brak in de jaren '80 bij het grote publiek door met 'De 7 levens van de sperwer' en gold in die tijd als dé tekenaar van de historische strip. In de jaren '90 keerde hij dat genre de rug toe en begon meer hedendaags gesitueerde strips te maken. Enkele jaren geleden werd hij een van de nieuwe tekenaars van Blake & Mortimer.
stripinfo.be had een gesprek met deze sympathieke auteur op de beurs voor kunst en antiek in Brussel, met dank aan galerij Champaka voor de uitnodiging.
Meneer Juillard, u bent bekend voor en door uw historische strips. Het grote publiek heeft u leren kennen met de 7 levens van de Sperwer. Nadien bent u geëvolueerd naar een meer hedendaagse setting met 'Na de regen'. Vandaag werkt u aan Blake en Mortimer. Rekening houdend met die stijlevolutie, gaat u zich binnenkort wagen aan een SF-verhaal? Een soort Aldebaran à la Juillard?
SF zou ik wel graag doen als strip zeker niet als boek, maar ik twijfel aan mijn eigen talent om een origineel universum te creëren. Ik vrees dat ik al te veel ben beïnvloed door wat er al is uitgekomen van Moebius, Léo, Bourgeon en anderen. Zelfs door de film. Als je werkt aan SF moet je de moeite nemen om met iets origineels te komen. Ik vrees dat ik er het talent niet voor heb, en bovendien neemt het heel veel voorbereidingstijd in: het duurt makkelijk 1 jaar om zo'n geloofwaardige wereld te creëren.
Je kan het natuurlijk ook doen zoals Bourgeon en elke 10 jaar een boek uitbrengen omdat hij maquettes maakt, bijvoorbeeld voor de ruimteschepen.
U overdrijft wel een beetje hij brengt regelmatiger werk uit!
Inderdaad, daar hebt u uiteraard gelijk in. Maar hij neemt zijn tijd.
Maar toch, hij heeft gelijk om het zo te doen. Wanneer hij een machine of een plaats beschrijft, geloof je ook direct dat het bestaat.
Heeft u het nodig om zich uitgebreid te documenteren?
Ja, absoluut. Ik heb het moeilijk om iets te creëren vanuit mijn verbeelding, daarom dat ik het moeilijk zou hebben om een SF wereld te maken. Dieren, een bloem, bomen, de volledige fauna en architectuur van gebouwen... Ik weet niet of ik dat zou kunnen.
Een Blake en Mortimer, die in een alternatief heden gesitueerd is, ...
Een 'futur antérieur' (nvdr: de verleden toekomende tijd).
Inderdaad, ligt dat nog in uw comfortzone of is het toch meer al de limiet voor u?
Ja, het is op het randje. Ik voel me eerder beperkt in dat genre. Het is echt een kwestie van genoeg verbeelding te hebben. Laat ons zeggen dat ik dat talent eigenlijk als jonge gast, of later trouwens ook, niet echt heb ontwikkeld. Iets nieuws, iets geheel eigens creëren, wat voor bijvoorbeeld een Bilal de normaalste zaak van de wereld is, zit niet zo in mij. Nou ja, je wordt een dagje ouder en ik weet niet of ik nu nog de tijd of geduld zou hebben om dit te doen.
Om over tijd te hebben, te spreken. U heeft een klassieke tekenstijl met een uitgesproken inkleuring die zeer herkenbaar is. Doet u er lang over om een tekening te maken, met 'klassieke' instrumenten? Of gebruikt u ook al de Wacom, zoals Jean Giraud?
De wat???
Een digitale tekentafel. Hij maakt er fantastische tekeningen mee.
Ik heb al gezien dat hij zich daar uitstekend mee amuseert en het is fantastisch, maar hou er dan ook rekening mee dat je uiteindelijk alleen maar een digitaal portfolio overhoudt. Je kan er wel zeer gemakkelijk veel meer mee produceren. Maar als tekenaar kan je niet meer zo veel emotie inleggen in je werk.
Het is meer het artisanale dat u aantrekt?
Jazeker. Ik hou ervan om steeds met dezelfde instrumenten te werken. Papier, potloden, pennen. Ik heb er een in hout die ik al sinds mijn jeugd heb. Die zijn tegenwoordig nog moeilijk te vinden, de meeste zijn allemaal uit plastic. Het zijn voor mij zeer voorspelbare instrumenten en ik ken dat gereedschap als geen ander. Ik beleef ook heel veel plezier aan het werken op papier. Het is dat tactiele, de textuur. Ik ben gek op papier, weet u, ik verzamel het zelfs. Kleine tekenboekjes, allerhande types papier, speciaal inpakpapier waarvan de textuur me zeer aanstaat. Als ik dat niet voel, dan beleef ik er ook niet zo veel aan. Op een computer werken zou dat plezier afnemen. Nou ja, zo erg is het ook niet want ik werk toch op PC’s.
Nochtans kunt u heel snel tekenen. U maakt ook veel illustraties.
Neen, toch niet, ik maak nu veel minder illustraties. Ik ben voor het ogenblik heel gefocust op strips. Ik steek er nu veel meer tijd in dan vroeger. Dat is waar mijn interesse nu naar uitgaat en daardoor steek ik er ook meer tijd in.
Is uw drive naar perfectie nu groter dan vroeger?
Natuurlijk, toen ik jonger was zag ik de gebreken in mijn tekeningen minder snel. Ik was ook veel vlugger tevreden met wat ik getekend had dan nu. Dat verplicht me om nu nog meer te werken dan toen. Misschien heeft het ook te maken met de leeftijd. Wanneer iemand ouder wordt, gaat alles wat minder vlug er begint al wat slijtage op te treden en misschien werken de hersenen ook al wat minder … hehehe. Maar de drang is er nog altijd.
U heeft naar mijn weten 2 verhalen zelf geschreven, toch tekent u meer. Haalt u meer voldoening uit tekenen dan uit schrijven? Heeft u die piste nooit willen verder volgen, zeker als u weet dat beide verhalen talloze prijzen hebben gewonnen?
Ja, maar het is een enorme lastige bevalling geweest. Zeker op het moment dat het scenario dan moest uitgetekend worden. Je beeldt je de personages en settings in en eenmaal het scenario klaar was, leek het wel alsof ik alles een tweede keer moest doen. Ik ben nadien in andere projecten gerold, waardoor me de tijd ontbrak om er terug aan te beginnen. Ik wil er wel zeker ooit nog eens toe komen!
Het is dus meer een tekort aan tijd?
Neen niet echt, ik moet ook meer motivatie vinden om deze stap te zetten, anders had ik het zeker al gedaan. Enkele jaren geleden wilde ik opnieuw zelf een strip schrijven, maar Pierre Christin kwam toen langs en vroeg me om met hem samen te werken aan ‘De lange reis van Lena’, een dubbelalbum dat bij Dargaud is verschenen maar misschien niet bij jullie is uitgekomen. (nvdr: deze strip is in ons taalgebied als integrale gepubliceerd in 2011, Fluiten heeft er trouwens een zeer lovende recensie over geschreven). Dat was gered worden door de bel!
Volgt u het werk van anderen of ontbreekt u het ook aan tijd zoals zovelen van u collega’s?
Ik heb wel genoeg tijd over om te lezen, maar ik geraak gewoon niet meer tot in de stripspeciaalzaken. Als ik er dan toch geraak, laat ik me graag begeleiden in het beschikbare assortiment. Wat al voor aangename verrassingen heeft gezorgd. Ik lees eigenlijk liever strips die wat 'moderner' zijn dan de strips die ik zelf maak. Ik ben niet altijd overtuigd van wat de nieuwe generatie auteurs maakt, maar ze verbaast me soms toch wel. Vraag me wel geen namen, die kan ik echt niet onthouden!
En wat brengt de toekomst ons? Een nieuwe Blake en Mortimer?
Ja zeker, ik zit nu ongeveer halfweg en hij komt uit in het Frans in november, als ik me niet vergis. Nadien kom ik weer met een historische strip samen met Patrick Cothias.
Een nieuwe reeks zoals ‘De 7 levens van de sperwer’?
Neen, ik heb niet zo veel zin om terug een hele reeks met meerdere albums te maken. Ik heb wel heel erg zin om weer aan de slag te gaan met personages uit 'De 7 levens van de sperwer', maar het zullen one-shots zijn. Binnen ongeveer 18 maanden zie je het album verschijnen. Ja strips kunnen me nog steeds opwinden!
