Interview

Alex Xöul


Interview vriendelijk ter beschikking gesteld door Filip Troch (Stripweb.be)

De overblijvers is het eerste Nederlandstalige album van de Catalaanse tekenaar Alex Xöul, het pseudoniem van Alexandre Cañas Ochoa. Hij debuteerde er ook mee op de Franstalige markt. Voor deze bijlage duikt hij in zijn potloodtekeningen en stelt hij zichzelf en het album aan je voor, met een bijdrage van zijn scenarist en Spaanse landgenoot Josep Busquet.

Xöul: “Ik ben geboren in de buurt van Barcelona en heb multimediatechniek, grafische kunsten en kinderillustratie gestudeerd. De overblijvers is mijn tweede lange stripverhaal, meteen de eerste die buiten Spanje is gepubliceerd. Ik heb ook een dozijn kinderboeken geïllustreerd, korte verhalen in tijdschriften gepubliceerd en enkele boekomslagen gemaakt, maar momenteel werk ik alleen als UX/UI Designer (user experience en user interface design). Mijn invloeden zijn heel divers: van de fantasyliteratuur van Terry Pratchett of Neil Gaiman, via de animatie van Ghibli, Sylvain Chomet, Shinichiro Watanabe of Disney, de strips van Albert Uderzo, Matthieu Bonhomme, Cyril Pedrosa, Nicolas de Crécy, Denis Bodart, Jan, Bill Watterson, Toriyama, de klassieke videogames van Lucasfilm Games of de rollenspellen van de jaren 1990 (voornamelijk The Call of Cthulhu of Warhammer).”

Hoe ben je op het idee gekomen om deze strip te tekenen? En heb je meegewerkt aan het scenario?
Xöul: “Voor mijn strips heb ik altijd met Josep samengewerkt en hij creëert altijd verhalen met een specifieke tekenaar in gedachten.
In dit geval wilden we de echte kant van de klassieke verhalen zien, de kinderverhalen omdraaien en laten zien wat er gebeurt met de rest van de personages die achterblijven terwijl de helden de wereld redden... Wat zou er gebeuren als Wendy en haar broers en zussen naar Neverland gaan, maar er langer over doen dan verwacht om terug te keren? Welke situaties maken hun ouders mee? De eerste aanpak is helemaal van Josep en hij heeft de leiding over het vastleggen van het hele plot, maar we bespreken altijd alles en hij laat me creatieve en narratieve vrijheid om bij te dragen of te veranderen wat ik nodig vind. In eerste instantie wilden we delen van de fantastische wereld waar Ben naartoe reist laten zien, omdat we zoiets wilden tekenen. Uiteindelijk hebben we dat idee verworpen om ons meer op de echte wereld te richten en de lezer te laten twijfelen of Ben die avonturen echt beleefde of dat het allemaal in zijn hoofd zat.”

Willen jullie met dit verhaal een boodschap overbrengen aan de lezers?
Xöul: “Die vraag laat ik graag over aan Josep.”
Busquet: “We vinden het altijd leuk om de alledaagse kant van de fantasie naar boven te halen en in dit geval de echte gevolgen te onderzoeken van een kind dat naar Neverland gaat of door een kleerkast naar Narnia gaat. Wat gebeurt er met zijn ouders? Hoe zien de buren, de pers, deze situatie?... Hoe zou de pers zoiets aanpakken? In ons land is het moeilijk om journalisten te vinden die niet van elke gelegenheid gebruik willen maken om voorpagina’s te verkopen en het drama uit te buiten. Deze verhalen gaan bovendien meestal over kinderen die wees zijn of vreselijke ouders hebben, en de verhalen hebben de neiging zich op hen te richten terwijl ze hun familieleden vergeten. Maar wat als ze aardige ouders hebben?”

We houden echt van de inkleuring en de tekenstijl. Werk je digitaal of op papier?
Xöul: “De eerste schetsen en decors maak ik altijd met de hand, omdat ik me daar prettiger en vrijer bij voel. De rest doe ik het liefst digitaal, omdat ik dan goed nadenk over de kleur en het gevoel of het aandachtspunt dat ik ermee wil overbrengen.”

Die kleuren zijn erg zacht. Heb je ze zelf gemaakt en was dat een noodzakelijke keuze voor dit verhaal?
Xöul: “De kleuren zijn van mij, ja. Ik vind het merkwaardig dat veel mensen nieuwsgierig zijn en me vragen naar de kleuren die ik heb gebruikt. Het was niet iets wat gepland was, het kwam gewoon vanzelf met het verhaal.”

Heb je plannen voor andere projecten in de stripwereld of op een ander gebied?
Xöul: “Op persoonlijk vlak was De overblijvers een erg moeilijk en opslorpend project, onder andere omdat ik vader werd terwijl ik het boek afmaakte en mijn leven veel chaotischer werd. Tegenwoordig ben ik een beetje losgekoppeld van de stripindustrie en richt ik me meer op UX/UI-ontwerp, bordspellen en genieten van mijn gezin. Voorlopig zijn er niet veel projecten op de korte of middellange termijn, maar je weet maar nooit! Josep en ik wilden deze gelegenheid ook grijpen om je te bedanken voor deze kans om De overblijvers met de lezers in het Nederlands te delen, zodat het album nog meer kan groeien. En bovenal danken we elke nieuwe lezer die besluit om in het album te duiken. Ik hoop dat je geniet van dit verhaal!”

Interview vriendelijk ter beschikking gesteld door Filip Troch (Stripweb.be)



Interview