stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Wat de echte betekenis in de Noorse mythologie is voor Asgaard maar dan wel met dubbele a (foutje van de vertaler, misschien?) kan je hier vinden.
In het verhaal dat we voor ons leggen is dit de naam van het hoofdpersonage . Hij is een Skraëling of in onze taal iemand met een lichamelijk of geestelijk gebrek. Bij de geboorte werden deze doorgaans direct vermoord omdat dit niet in het plaatje van de sterke Noordelingen pasten. Doch de vader van Asgard kreeg dit niet over zijn hart en gaf hem deze naam uit wraak omdat de goden hem hadden "verstoten". Daarom de naam van dit machtige godenrijk kreeg voor dit mismaakte kind.
Een sprong van, jawel, veertig winters, brengen ons naar woeste zeëen met een enorm zeemonster dat één van de schepen keldert. De enige overlevende, de schone Sieglind, geraakt met veel moeite tot aan de kust waar ze opgevangen wordt door de veertigjarige Asgard. En laat deze man nu ondertussen toch wel voor den brode een jager geworden zijn op "groot wild" of Kröken. Asgard besluit om zijn diensten aan te bieden aan de meest biedende en gaat op jacht naar dit zeemonster.
Het tweelujk Asgard is in feite gebaseerd op een idee voor een spin-off van Thorgal op scenario van Xavier Dorisson, de scenarist van Asgard. Dit is echter niet door gegaan doordat Jean van Hamme zijn goedkeuring niet gaf maar Dorisson kon het verhaal toch niet zomaar opbergen in een schuif. Er zat veel meer in dan dat. Hij haalde dus de Thorgal-figuur uit en vervangde die door Asgar Ijzerpoot.
Het verhaal is een Moby-Dick-achtig verhaal maar dan met een 21ste eeuwse look. De tekeningen van Ralph Meyer dragen bij tot het dynamische realisme dat deze strip als meeslepend doet ervaren. Zijn tekenwerk straalt kracht en maturiteit uit. Een waardig opvolger voor tekenaars als Boucq, Hermann en Giraud, die zijn stichtende voorbeelden waren. Ook de vaak donker ingekleurde tekeningen stralen tragedie af. Het gebruik van grote tekeningen bij actie-scenes geeft alles nog net dat ietsje spanning meer mee.
En dan mogen we vooral niet de afwisseling over het hoofd zien tussen de gevechten en de intieme momenten die door beiden auteurs perfect uitgebalanceerd zijn waardoor ze niet in elkaars vaarwater terechtkomen.
Het is dus uiteindelijk een broeiende en boeiende strip gebleken over de jacht op een bloeddorstig monster met goddelijke trekken. De clash tussen mens en monster zorgen ervoor dat dit verhaal boven de middelmaat uitstijgt.
En dat Xavier Dorison en Ralph Meyer niet aan hun proefstuk zijn bewijst het eerste deel van "XIII Mystery" 1, de Mangoest.
Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.