Recensie

De paarden van de wind 1 Deel een
2 Deel twee


Het leven in Nepal is hard, vooral als je heel wat monden te voeden hebt. Een kind met een gebrek is dubbel zo moeilijk om groot te brengen. Het klooster lijkt dan de beste oplossing, ook als dat betekent dat je je kind wellicht nooit meer zal zien, want het klooster ligt ver weg in een besloten koninkrijk dieper in het gebergte. Maar de jaren verlopen, en de spijt wordt alleen maar groter. Je zou alles doen om hem terug te zien, zelfs heulen met de vijand.

De vijand, dat zijn de Britten. Al jaren zwaaien ze de plak in het koloniale India en Nepal, maar hun territoriumdrang is ontstuitbaar. Ze willen Tibet inlijven, en daarvoor hebben ze spionnen nodig. Een voormalig Gurkha voldoet perfect. Maar dan wordt vader Calay betrapt en gevangen genomen. Tot daar het eerste deel van de strip, dat al in 2008 verscheen.

In dit pas verschenen tweede deel treed de jongere broer, Resham, op de voorgrond. Die was, om familievete te vermijden, het ouderlijk huis ontvlucht en in de voetsporen van zijn vader getreden bij het Gurkha-regiment. Bij zijn terugkeer blijkt vader weg en moeder aan het ziekbed gekluisterd. Hij wil koste wat het kost zijn vader terughalen en Kazi zien. Een weg vol gevaren wacht hem.

We hebben dus 4 jaar moeten wachten op het vervolg. Speelt de leeftijd van Fournier parten, is het de voor hem ongebruikelijke tekenstijl, of heeft de man gewoon veel andere dingen te doen? Maar voor deze strip vergeven we het hem graag dat hij zijn tijd neemt. Zijn tekeningen zijn mooi, sommige grotere landschappen zelfs adembenemend, maar zijn nieuw ontdekte stijl leent zich minder tot koppen, en nog minder: actie. Tijdens vechtscènes heeft Fournier al eens de neiging om details te verwaarlozen, of de anatomie niet te respecteren; deze scènes komen ook wat stijfjes over.

Maar laat dat de pret niet bederven, want niet de actie primeert, maar wel het gevoel. De treurnis van de ouders om hun verloren kind, de vete tussen de broers (de vrouwen nietwaar), de vreugde en het verdriet van het familieleven en het juk van de alomtegenwoordige Himalaya. Lax trakteert ons al jaren op mooie verhalen die de gevoelige snaar weten te beroeren. Zijn Vrije Vluchtstrips worden terecht heel geapprecieerd door het stripminnend publiek, en deze ‘De paarden van de wind’ vormt geen uitzondering.

Weer een strip die bewijst dat de Vrije Vluchtreeks zijn uitstekende reputatie waard is.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.