Recensie

Jerome K. Jerome Bloks 23 Post mortem


Jerome K. Jerome Bloks - 23 - Post Mortem

30 jaar bestaat deze serie al. Velen zouden al heel wat van hun pluimen hebben gelaten, maar niet Dodier. Ook al is het stramien gekend, de verhalen blijven spannend en onderhoudend. En net als in de 22 vorige verhalen is de onhandige detective J.K.J. Bloks weer op het pad om de misdaad tegen te gaan.

Zoals gebruikelijk krijg je in het begin van het verhaal heel wat losse draadjes te verwerken die klaarblijkelijk niets met elkaar te maken hebben. Dodier spint een web van mysterie en intrige rond elk nieuw personage en elke nieuwe gebeurtenis. Je hebt nooit een totaalbeeld van het verhaal tot alle puzzelstukken in elkaar beginnen te passen. En daar is Scenarist/tekenaar Dodier dus een meester in: de mensen op een verkeerd spoor brengen om dan toe te slaan en totaal onverwacht uit de hoek te komen.
Alhoewel.... In dit verhaal.... De aandachtige lezer krijgt in feite tips genoeg om reeds vroeg te weten wie de dader zou kunnen zijn. En neen, ik was net niet aandachtig genoeg. De aanwijzingen zijn aan me voorbij gegaan. Het is pas bij de ontknoping dat ik bij mezelf dacht, wat een oen ik was om dat niet te doorzien.

http://static.skynetblogs.be/media/149064/2458888435.JPG

Het verhaal: Het orgel van de kerk Notre-Dame de Clignancourt is aan renovatie toe. Pastoor Arthur tracht om gelden bij elkaar te krijgen voor deze restauratie en doet hiervoor een beroep op de parochianen. Blijkbaar is er toch iemand die niet echt zin heeft te wachten op de bereidwillige medewerking en tracht via chantage om deze gelden sneller binnen te rijven. Eén van de slachtoffers gaat te rade bij J.K.J.Bloks.
Tot overmaat van ramp, komt de dood gewaande vader van Babs (weet je nog, de sexy vriendin van Bloks) het leven binnengewandeld van dit lieve koppeltje en brengt hun hele leven en relatie in de war.

Zoals je dus kan lezen: meer dan genoeg om je even op de punt van je stoel te laten zitten en te genieten van een uurtje spanning en mysterie. Over de tekeningen en het scenario is al meer dan digitale inkt genoeg gevloeid om hier niet verder over uit te wijden. Als na dertig jaar, zegge 23 verhalen, de figuurtjes nog niet stevig genoeg uit de pen van Dodier vloeien, dan zou er wat aan de hand zijn. De inkleuring van Cerise gaat in dit verhaal jammer genoeg eens uit de bocht, vooral wat schaduwen betreft.
Maar een pezewever die daarop let. :-)



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.