Recensie

XIII 21 Het lokaas


Toen Vance en Van Hamme met deel 19 “De laatste ronde” hun epos over de man met geheugenverlies afrondden, dachten de meesten hoogstwaarschijnlijk dat er een einde kwam aan de verhalen van de man met het nummer XIII op de schouder. Maar toen kwam er de spin-off XIII Mystery én een 20ste album. Een spin-off was waarschijnlijk nog eenvoudig te verdedigen, maar zonder twijfel was er heel wat scepsis over het voortzetten van het verhaal in de reguliere reeks. De wantrouwige lezers moeten, wat mij betreft, geen schrik hebben: in Mayflower startten Jigounov en Sente erg sterk met een nieuwe cyclus. Akkoord, misschien is het niet geheel geloofwaardig om aan te nemen dat er nóg een geheim verscholen zit in het geheugen van Jason MacLane, maar de manier waarop dit gebracht wordt compenseert dit ruimschoots.

In Mayflower day werd reeds duidelijk dat een geheime en erg machtige organisatie iets wil hebben van MacLane, of iets van hem gedaan wil krijgen. Om hem te overhalen zich bij hen aan te sluiten, zijn ze tot veel, heel veel bereid. Mensenlevens lijken daarbij geen belang te hebben. Een van de naasten van Jason bij de zaak betrekken, lijkt de meest aangewezen manier om hem de stap te laten nemen. En dat is dan ook precies wat in dit album gebeurt. Kolonel Jones wordt op geraffineerde manier in de val gelokt en ontvoerd in de hoop dat XIII achter haar aan zal gaan. Of dat ook gebeurt? Wat denkt u zelf...?

Sente trekt bij dit album de lijn voort die in deel 20 werd uitgezet. Het grotere plaatje waartegen de hele historie zich afspeelt, wordt iets duidelijker. Veel moet echter nog onthuld worden. Alle ouwe getrouwe figuren, zoals generaal Carrington, Betty en de baron draven weer op. Het verhaal is goed te volgen en de scenaristen leunen gelukkig niet al te erg op de kennis van vroegere delen, waardoor dit verhaal ook te lezen is zonder alle eerdere albums opnieuw ter hand te nemen.

De tekeningen van Jigounov zijn van uitmuntende kwaliteit. Ze zijn rijk aan details en komen erg realistisch over. De stijl waarin William Vance aan de oorspronkelijke reeks werkte is duidelijk herkenbaar, en overtreft hier zelfs het origineel. Ook de inkleuring, met subtiel gebruik van schaduweffecten is erg sterk. Een lust om naar te kijken!

Besluit: het verhaal van XIII is duidelijk nog niet afgelopen, en ondanks dat men het niveau van de eerste albums waarschijnlijk niet meer zal kunnen evenaren, biedt dit boek toch alweer een aangename leeservaring. Nu maar hopen dat deze cyclus niet onnodig lang zal gerokken worden.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.