Recensie

Jim Morrison: Dichter van de chaos 1 Jim Morrison: Dichter van de chaos


Door deze strip op ons los te laten zorgt Saga Uitgaven ervoor dat we kennis maken met twee totaal nieuwe mensen in het Nederlandstalige striplandschap. En dan heb ik het niet over Jim Morrison of zijn welbekende groep The Doors maar over de tekenaar Jean-François Martinez (hier met zijn pseudoniem Jef, maar ook gekend als Nino) en Frédéric Bertocchini die als scenarist wel al het één en ander op zijn palmares heeft staan maar waarvan nog niets werd uitgegeven in het Nederlands.

http://www.filmkrant.nl/callback/resizeimg/447/-/siteimages/main/stills/C-F/doors_when_youre_strange.jpg

Het leven van deze muzieklegende zal wel door velen onder ons gekend zijn, maar diegenen die dit muziekwonder niet kennen verwijs ik graag naar de website van Wikipedia.
Dat zijn leven niet over een leien dakje is gegaan staat buiten kijf. Niet alleen de drank en de drugs waren zijn ondergang, maar ook zijn subversief gedrag waardoor hij de Verenigde Staten heeft moeten verlaten en naar Parijs is vertrokken. In deze Franse hoofdstad wou hij zich verder inzetten voor het schrijven van nieuwe teksten en juridische problemen vermijden met het Amerikaanse gerecht. Op 27-jarige leeftijd overleed hij in duistere omstandigheden. Nooit werd opgelost wat de reden was, maar voor zijn directe omgeving was het duidelijk dat dit het gevolg was van overmatig alcohol- en drugsgebruik.

De strip is geen biografische strip in de strikte zin van het woord. We vernemen namelijk niets over de geboorte, noch over de dood van Jim Morrison. We starten het verhaal in Parijs in 1971 met een flashback naar de jonge Jim in 1957 (ttz als deze al 14 jaar oud is). Van dat ogenblik werkt Bertocchi met sprongetjes zowel in de toekomst als in het verleden. En Morrison wordt afgeschilderd zoals hij echt was. Dan eens frivool, dan weer nors maar steeds wroetend met zijn ongewenst succes. Als liedjesschrijver is zijn hoofddoel om songs met ballen op de wereld te zetten. Songs die de mensen doen nadenken. Als hij een laaiend succes krijgt met The Doors gaat hij daar onderdoor aan. Roem en Jim zijn twee dingen die niet te combineren zijn. Dat zal dan ook de hoofdreden zijn waarom hij de groep wenst te verlaten.

http://www.bedetheque.com/Planches/PlancheA_116627.jpg

De tekeningen zijn passend bij het verhaal. Ruw met pennenstreken die als onvolledig aanvoelen. Als het ware pennenvegen. Sommige tekeningen zijn ware kunstwerkjes die in groot formaat zo kunnen ingelijst en aan je salonmuur opgehangen worden. Het regelmatige werken met volle pagina's en soms een tekening over twee pagina's uitsmeren accentueren nog eens de levenswijze van Morrison die als zwartgallig persoon door het leven gaat en alles wat te nauw verwant geraakt afstoot.

De strip is een openbaring voor de fans van The Doors en zijn frontzanger maar ook diegenen die onbekend zijn met het personage Morrison kunnen hier zeker veel van opsteken. Om de chronologie te kunnen volgen is het misschien toch aan te raden om even een korte biografie als op Wikipedia door te nemen. Kwestie om niet alles door elkaar te slaan.

En 27 jaar is blijkbaar een magisch moment om te overlijden als popidool. In het rijtje van zangers die op die leeftijd gestorven zijn zitten een paar kleppers van namen die ik je graag even mee geef:
- Brian Jones - Gitarist (The Rolling Stones)
- Jimi Hendrix
- Janis Joplin
- Jim Morrison (himself)
- Kurt Cobain
- Amy Winehouse



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.