Recensie

Superman: Earth One 2 Boek 2


Zitten we te wachten op een zoveelste hertelling van het begin van Superman? Iedereen (of toch bijna) heeft wel al eens de films met Christopher Reeves gezien, of de reeks Lois and Clark, of Smallville of een trailer van de nieuwste Man of Steel, of een comic gelezen. En je moet al van Krypton komen om nog nooit eens het verhaal in een notendop gehoord te hebben. Alien crasht op aarde als enige overlevende van zijn ras, en blijkt superkrachten te bezitten, waarmee hij het kwaad bestrijdt. Punt. Vrij simpel dus.
Zitten we zelfs überhaupt te wachten op een Supermanverhaal? Zo'n sterk wezen wint toch in een handomdraai? En wie is gek genoeg om het op te nemen tegen iemand die een tsunami kan doen keren? Het is zoals Vandersteen en zijn Jerom-probleem: telkens als die opkomt, worden de slechten 'op een ik en een gij' verslagen. Toch wat saai...

Máááár! De schrijver is niemand minder dan J. Michael Straczynski, JMS voor de vrienden. De man was al verantwoordelijk voor enkele uitstekende eigen series, zoals Midnight Nation, Supreme en Rising Stars, maar had ook een degelijke run op Spider-Man en Thor. De man is een duivel-doet-al en werkte al in andere velden, zoals tekenfilms (He-man, Jayce, The real Ghostbusters) en schreef de uitstekende sci-fi-serie Babylon 5. Hij weet dus wel hoe je een verhaal moet schrijven.

Natuurlijk zit hij vast aan een aantal premissen. Superman komt nu eenmaal van Krypton, bracht zijn jeugd door in een klein dorp op het platteland en gaat daarna aan de slag als reporter-annex-koene held. JMS probeert in dit deel achter de motieven van de man van staal te komen. Zoals Jambers zou zeggen: Wat drijft hem? Voorts spit JMS ook de seksualiteit van Superman uit. Voor u zich visioenen in het hoofd haalt: het is niet 'comes faster than a speeding bullet' en je ziet ook geen vrouwen tegen het plafond door een krachtige straal *****. Neen, dergelijke platitudes spelen zich alleen in het hoofd van de recensent af. Wel is er van een relatie tussen Lois en Clark niets te bespeuren. Dan valt Clark meer voor de charmes van zijn zeer knappe en meegaande buurvrouw.

In deel 2 neemt Superman het op tegen de parasiet, een wezen dat energie van anderen absorbeert om zo sterker te worden. Tijdens een van hun gevechten gaat Superman bijna ten onder. Beroofd van zijn energie beseft Clark hoe kwetsbaar mensen wel zijn. Dit is typisch JMS: actie staat ten dienste van het verhaal. Hier laat hij Superman wel een ietwat te softe conclusie trekken naar mijn smaak: hij bewondert mensen omdat ze het zonder superkrachten moeten stellen. Wij zijn de echte helden blijkbaar... Nou ja. Ook de visie op seks deelt dit euvel. Dit zijn echter twee kleine smetten op een voor de rest vlekkeloos verhaal.

Net als deel 1 is deel 2 niet in de gewone comicvorm (maandelijks een deeltje van 22 platen) verschenen, maar als original graphic novel. En dat merk je: geen cliffhangers na zoveel pagina's, en er is ruimte om alles zijn gang te laten gaan in plaats van trucs te moeten verzinnen om toch maar alles op 22 pagina's gezegd te krijgen. En deze aanpak werkt.

Hoewel Shane Davis nog niet zoveel op zijn teller staan heeft, zijn zijn tekeningen van hoge kwaliteit. De jongen kwijt zich uitstekend van zijn taak om de verschillende facetten van Superman weer te geven: een gewonde Superman of een toornige, een drugsverslaafde of een wulpse dame, alles tekent hij met veel verve.

Zelfs al zat ik niet te wachten op een zoveelste origin van Superman, toch ben ik blij dat JMS zich eraan gewaagd heeft. Superman Earth One prijkte terecht in de New York Times bestsellerslijst. Momenteel werkt JMS aan deel 3, dat Superman Earth One zal afsluiten. We can't wait.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.