Recensie

Ambulance 13 1 Bloedkruis
2 In naam van de mannen


Een nieuwe reeks die zich afspeelt tijdens de eerste wereldoorlog krijgt te maken met een levensgroot probleem: Jacques Tardi creëerde al een meesterwerk over deze menselijke waanzin in “Loopgravenoorlog”. Gelukkig is Cothias een beslagen scenarist en kan hij ons toch nog verrassen met een origineel uitgangspunt. Het hoofdpersonage is dit keer namelijk geen gewone piot die probeert te overleven in deze gruwel, maar een dokter: luitenant Louis-Charles Bouteloup. Hij krijgt als jonge, pas afgestudeerde arts de leiding over een groepje ambulanciers. Zijn ambulance-team bestaat uit een bont allegaartje van mensen die één ding gemeen hebben: ze hadden allemaal veel respect voor hun pas overleden luitenant. Voor Bouteloup is de uitdaging groot om zowel respect als gezag af te dwingen van die bende ervaren rotten. De jonge, idealistische man leert al vlug de wrede werkelijkheid van de oorlog kennen, die ferm contrasteert met het idee dat leeft bij zijn vader, arts, politicus en werkzaam op de generale staf ver van de frontlijn.

Hij komt dan ook al vlug in aanvaring met zijn oversten als hij zijn logisch verstand wil gebruiken, want denken past niet in het beeld van een goede militair natuurlijk. Bouteloup kan door zijn gedrag al vlug het vertrouwen van zijn mannen winnen, zeker als hij een kortstondig staakt het vuren afspreekt om gewonden te gaan zoeken. Helaas wordt dit door zijn oversten als een daad van desertie beschouwd en dreigt voor Louis-Charles de krijgsraad. Terwijl zijn daad door zijn zus en zijn moeder wordt bewonderd, wordt hij door zijn vader vervloekt.

De moeilijke relatie tussen vader en zoon is terug te brengen tot de dood van Louis-Charles broer. Louis-Charles verwijt zijn vader er niet alles aan gedaan te hebben om zijn broer te redden, omdat hij geen vertrouwen durfde te stellen in de nieuwe medische technieken.
Gelukkig is er naast al deze ellende ook nog een lichtpuntje in de vorm van een mooie jonge vrouw. Isabelle Deferlon, een jonge verpleegster, steelt al snel het hart van onze jonge luitenant. Er is maar één probleem: Isabelle is ingetreden als kloosterzuster en lijkt nogal aan haar roeping te houden. En ook in Parijs zit er nog een jonge kunstenares, Emilie, op Louis-Charles te wachten.

Kortom dit verhaal bevat meer dan enkel gruwelijke scènes, die de waanzin van de oorlog moeten weergeven, er zit ook een familievete in verwerkt, een brokje romantiek, en dan ook nog wat politiek gerommel door de vader van Louis-Charles. Dit geeft een meer dan ontluisterend beeld van hoe de hogere klasse eigenlijk over de oorlog en de gewone soldaten dacht!

De tekeningen van Alain Mourier zijn prachtig realistisch maar de personages zijn soms nogal statisch. Maar mede door de inkleuring en het spannende verhaal valt dit nauwelijks nog op na een paar pagina’s.
Eigenlijk kent deze reeks slechts één minpunt, en dat is de cover, die niet echt uitnodigend is. Hopelijk kon deze recensie jullie er toch van overtuigen om de strip minstens in de hand te nemen en te doorbladeren, want eens je begint te lezen en het kanonnengebulder los barst, kan je het boek niet meer neerleggen voor je oren kunnen genieten van de stilte na het omslaan van de laatste pagina!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.