Recensie

Splinter Cell Echoes 1 De missie 1
2 De missie 2


Wie thuis is in de wereld van games kent ongetwijfeld de overbekende game- en boekenreeks “Splinter Cell” van Tom Clancy. Sedert 2002 scheren de verkoopcijfers van dit entertainmentmateriaal hoge toppen. Het verhaal “Echoes” dat uit 2 delen bestaat, situeert zich tussen de 7de en 8ste game, namelijk Splinter Cell Conviction (2010) en Splinter Cell Blacklist (2013). Een goeie en vanzelfsprekende keuze om de tijdslijn tussen de 2 laatste spellen te kiezen...
Het hoofdpersonage is Sam Fisher, een getraind agent van de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA (National Security Agency) die wordt uitgezonden om de veiligheid en de vrede voor de Verenigde Staten te bewaken. Kortom: een Splinter Cell. Hij werkt alleen, enkel ondersteund met hulp op afstand. Op het moment dat het verhaal een start neemt, is de protagonist op pensioen. De exacte redenen daarvoor worden vooral in de game uit de doeken gedaan. Feit is dat Fisher zich stierlijk lijkt te vervelen, ondanks de aanwezigheid van zijn dochter. Veel is er dan ook niet nodig om hem terug in actieve dienst te krijgen.
http://images2.wikia.nocookie.net/__cb20130704121759/splintercell/images/thumb/a/a0/Splinter-Cell-Echoes-Page-04.jpg/360px-Splinter-Cell-Echoes-Page-04.jpg
Nathan Edmondson en Marc Laming creëerden een verhaal waar vooral de gamers van zullen smullen. Het hoofdpersonage wordt deels neergezet als gewone man die ook z’n gras moet afrijden, moet eten,... iets wat in een hedendaagse flitsende computergame nauwelijks mogelijk is. Langs de andere kant is er meer dan genoeg actie, die je bovendien vanaf de eerste bladzijden om de oren vliegt. De 2 strips waren dan ook uit voor ik het goed en wel besefte; toch een indicatie dat het verhaal erg snel vooruit gaat en niet verveelt. Het feit dat je regelmatig nieuwsgierig wordt gemaakt naar wat in het voorafgaande spel gebeurde, vormt gelukkig zo goed als geen belemmering. Wat mij betreft een degelijk doch niet bijster origineel tweeluik dat gesmaakt kan worden.
http://images.eurogamer.net/2012/articles/1/5/1/9/9/2/0/134991224687.jpg/EG11/resize/600x-1/quality/91
Ook de grafische kant van het geheel, dat voor rekening was van Mac Laming (tekeningen) en Ian Herring (kleuren), mag er zeker zijn. De stijl is realistisch en geeft emoties en gezichtsuitdrukkingen geloofwaardig weer. Het kleurenpalet gaat mooi mee met de situatie en de sfeer waarin de actie zich afspeelt. Een aangename leeservaring dus. Wat ik wel jammer vind is de vrij brave en strakke lay-out van de pagina’s. Iets meer durf met de bladschikking had zeker gemogen.

Besluit. Dark Dragon prijst op z’n website deze strip als volgt aan: “Een verhaal uit de wereld van de game! Voor de gamer die er maar niet genoeg van kan krijgen, de stripliefhebber die zich in de game wil inlezen, of voor liefhebbers van een goede strip!” En eigenlijk kan ik dat slechts beamen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.