Recensie

De gierenclub 1 De gierenclub


De Gierenclub is een samenwerking tussen tekenaar en illustrator Caryl Strzelecki en de alom tegenwoordige reporter van de grote oorlogen en opstanden Rudi Vranckx. De idee voor dit verhaal is oorspronkelijk van Caryl, in navolging van zijn grote idool Joe Sacco. Ook hij wou een Graphic Novel op de markt brengen waar gruweldaden op een menselijke manier worden verwoord en getekend. Het contact met Rudi Vranckx was snel gelegd. En Vranckx was voor deze samenwerking vrij snel gevonden.

http://www.storymagazine.be/wp-content/uploads/rudi.jpg

Het verhaal is niet zo zeer een wegschrijven van zijn belevenissen achter de schermen (hier beter omschreven als de camera) van zijn reportages. Hoe hij met mensen in contact komt en wat tijdens deze zoektochten op zijn netvlies is gebrand. De verschrikkelijke oorlogen en martelingen, gelukkig meer weergeven in tekst dan in beeld, hebben hem voor het leven getekend. Edoch is het eerder een eerbetoon aan de overleden reporters die achteraan in het boek worden opgesomd. Dat hij in dit lijstje had kunnen staan weet hij maar al te goed. Het is een collega-reporter die, tijdens één van zijn verslagen, de kogel, die zijn dood kon zijn, heeft opgevangen.

http://www.deredactie.be/polopoly_fs/1.1721264!image/1401576687.jpg_gen/derivatives/landscape670/1401576687.jpg

De titel van de strip is een club opgericht door een zekere Peter van Human Rights Watch na de dood van twee collega's in Misurata, Tim Hetherington en Chris Hondros. Peter kende Tim goed omdat ze beiden lid waren van de informele broederschap journalisten en activisten die gruweldaden onderzoeken. De Gierenclub is een bende broeders zonder wapens met alleen maar een pen, een camera en een microfoon.

De vergelijking met Joe Sacco ligt hier zeker voor de hand. De vertelstijl is gelijkaardig, het neertekenen van de plaatjes ook. Ook al is dit unieke verhaal van Rudi Vranckx, je ziet in elke tekening, elke pagina de meester en zijn leerling terug. Caryl Strzelecki kan niet verbergen hoe groot zijn adoratie voor Sacco is. Jammer want dit zorgt ervoor dat de eigen stijl van de man te lijden heeft onder het origineel.
De verhalen zijn aangrijpend en gruwelijk tegelijk zonder de lezer af te stoten door verschrikkelijke tekeningen. Dit zorgt ervoor dat je een geweten geschopt krijgt (als dat nog nodig is) zonder daarvoor met de neus op bloederige beelden geduwd te worden.

http://www.clavisbooks.com/images/personen/thumbs_large/Strzelecki_C.jpg

De gierenclub is een Graphic Novel (Rudi Vranckx kan dit maar niet genoeg benadrukken) die een plaatsje verdient in je bibliotheek. Je krijgt een totaal andere kijk op de verslagen die in het nieuws slechts enkele minuten duren. De man achter de reportage, getekend voor het leven. De camerabeelden die we nooit te zien gekregen hebben. Aangrijpend epos van een sympathieke man.
Het zou me totaal niet verbazen dat deze strip in de nabije toekomst zal verschijnen in meerdere talen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.