Recensie

Pulpman 16 Deel 16


Eeuwen geleden dat ik nog eens een stripblad las. De laatste moet een Eppo geweest zijn toen ik 14 was. Hoewel ik wel sympathie voor de bladen koester, en blij ben dat er toch nog enkele voorpublicatiemogelijkheden bestaan voor zowel gevestigde als beginnende tekenaars, had ik toch altijd liever een album in handen. En gezien het aantal ter ziele gegane bladen in de afgelopen paar decennia, ben ik niet alleen.

Gelukkig lijkt er de laatste jaren een kentering gekomen. Eppo heeft zijn wederopstanding gemaakt, er is Strips2go, Strike & Stroke. En ook Pulpman.

De bedoeling was en is nog steeds om werk te publiceren van verschillende tekenaars, maar buiten enkele buitenlandse strips, wordt het magazine helemaal volgetekend door Fred de Heij. Ondergetekende moet met schaamrood bekennen dat hij nog nooit iets van de man had gelezen. Vanwaar dat schaamrood? Wel, niet alleen is Fred De Heij al járen bezig, hij heeft ook de Stripschapprijs 2014 gewonnen.

Pulpman bevat verschillende verhalen, allemaal getekend en (mee)geschreven door Fred. Er zijn verschillende soorten verhalen: van seksverhalen in een studentenhuis over wraakzuchtige humor tot een horrorwestern. De Heij tekent in een realistische stijl, de western doet zelfs aan Giraud denken, maar hij laat zich niet aan één stijl vangen. Hij gaat evengoed over naar een zeer toepasselijke mangastijl voor hentaiscènes. Het is me een raadsel hoe de man het klaarspeelt om zo veel pagina's te tekenen zonder in uitdrukkingsloze, platte en van elke zwierigheid ontdane schetsjes te vervallen. Integendeel, hij slaagt erin om emotie, actie en dynamiek uit zijn pluim te toveren. Vakmanschap heet dat.

Als u geen al te gevoelige ziel hebt, neem het blad eens ter hand. Er zal algauw een sardonische grimlach op je lippen verschijnen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.