Recensie

Station 16 1 Station 16


In een afgelegen, ijskoude plaats zien we een soldaat een steen vastklemmen. Hij, als groentje, wordt door zijn compagnons opgejut om deze steen naar een ijsbeer te smijten. Volgens de andere soldaten zou het immers geen kwaad kunnen en dan heeft hij zich bewezen. Een ontgroening zeg maar. Wanneer hij smijt, is de beer er toch niet helemaal mee opgezet en gaat hij achter het groentje aan. De medesoldaten vertrekken met de jeep en laten hem er achter lopen. Uiteindelijk laten ze hem toch aan boord en zo wordt de nieuweling verwelkomd in zijn unit. Eenmaal terug in hun barakken, merkt het groentje dat die ‘grap’ nog niet veel zoden aan de dijk heeft gebracht en krijgt hij het ‘aangename’ werkje om de schoenen van zijn sergeant op te boenen. Grigori, het groentje, is allesbehalve blij met deze vaststelling. Terwijl hij in zijn kamer de schoenen onder handen aan het nemen is, hoort hij plots een bericht binnenkomen over de radio. Hij haast zich er heen en het blijkt een noodoproep te zijn van station 16. Station 16 ligt op een boogscheut van hun basis en was de plaats waar de russen een enorme hoeveelheid nucleaire testen hebben uitgevoerd. Alleen is dat station nu al wel een paar decennia verlaten. Hoe kan er dan een communicatie van dat station komen? De kapitein besluit om op onderzoek te gaan en stuurt er een helikopter met een 4-koppig team heen. Grigori en zijn sergeant zijn opnieuw van de partij.

http://i-exc.ccm2.net/iex/500/1715042900/802283.jpg

Ze vertrekken naar het arctisch gebied in goed weer, maar net wanneer ze in de buurt komen van station 16 draait het weer volledig om en zitten ze midden in een sneeuwstorm. De zichtbaarheid wordt herleid tot nul maar toch moeten ze op onderzoek gaan. Hun opdracht bestaat er immers uit om te weten te komen of er mensen zitten in deze supergeheime basis. Ondanks dat het verlaten is, mag hier nog steeds niemand komen. De gure omstandigheden roepen bijna onherroepelijk de geruchten over deze plaats naar boven: er zouden hier onmenselijke proeven uitgevoerd zijn op menselijke proefkonijnen. En al vlug lijken die geruchten waar te zijn, waarom zouden hier anders medische operatiekwartieren aanwezig zijn? En plots is deze basis toch niet zo doods dan ze leek. Waar komen die mensen vandaan? Wat is hier aan de hand?

Een luguber verleden wordt hier langzaamaan onthuld. De verstikkende greep ervan trekt Grigori en ons mee in een echte nachtmerrie die niet meer loslaat. Heel ver weg is er nog een sprankeltje hoop dat het groentje zich nog gaat kunnen redden, maar die hoop wordt pagina na pagina en beeldje per beeldje kleiner. Toch geeft Grigori niet op: hij wil en zal overleven.

http://b.vimeocdn.com/ts/447/632/447632176_640.jpg

Het is een verhaal dat start in het gewone leven, maar al vlug rare dingen vertoont. Eerst zoek je mee naar een logische verklaring voor wat er allemaal gebeurt. Maar na een tijdje heb je door dat fantastische elementen een rol spelen: tijdreizen, zombie-achtige mensen,... Als fantasie je niet afschrikt, is dit absoluut een verhaal om te lezen.

http://i1.ytimg.com/vi/qx6KqxRP4no/maxresdefault.jpg

Het komt ook allemaal heel geloofwaardig over. Hermann weet zelfs mooie dingen luguber weer te geven, wat ze nog angstaanjagender maakt. Het noorderlicht, toch één van de mooiste zaken dat de natuur ons kan tonen, wordt een verstikkende gloed die bedreigend hangt boven de hoofden van het militaire team. Er worden meestal donkere kleuren gebruikt, die de grauwe atmosfeer benadrukt. Het plaatje klopt.

In het kort: Een strip die uitpuilt van de angstaanjagende sfeer die de tekenaar weet op te roepen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.