Recensie

My Boy 1 My Boy


Als je naar de cover kijkt, denk je toch echt dat je terug in de tijd gaat. De tekenstijl lijkt uit een ver verleden te komen, en roept een gevoel van nostalgie op. Maar als je het boek openslaat, besef je dat je een surrealistische en absurde wereld bent binnengestapt. De uitgekozen tekenstijl versterkt dit gevoel door het contrast dat het vormt ten opzichte van het verhaal.

Het verhaal begint in grijswaarden, waar we zien hoe een dokter totaal verkeerd ingrijpt bij een zwangerschap waardoor de moeder sterft. Als ze begraven wordt, laten de dragers de kist vallen waardoor het deksel openspringt. Gelijktijdig valt het kind uit de moederschoot en stelt de vader vast dat het kind het overleefd heeft. Hij is opeens vader van een zoon.

De volgende hoofdstukken, in kleur, geven anekdotes weer uit het dagelijkse leven van vader en zoon. De vader is een gedistingeerde, Victoriaanse heer die zijn zoon goed wil opvoeden. De zoon daarentegen ziet er uit als een klein poppetje dat qua lichaamsbouw de totaal verkeerde verhoudingen heeft. De twee kunnen niet veel meer van elkaar verschillen dan dit. En toch koestert de vader zijn zoon. Ze gaan samen naar de zoo, Brugge,... Allemaal heel normaal op het eerste zicht, behalve dan het lichaam van de zoon. Maar telkens loopt het verkeerd: in de zoo valt de zoon in de kooi van de krokodillen wat uiteindelijk leidt tot een opstand van de dieren, in Brugge is de zoon verkouden waardoor een paard in een etalage gedreven wordt en er vrij grafische en bloederige taferelen aan te pas komen. Totaal absurde verhalen telkens. Maar achter de absurditeit zie je de tragedie en tragiek van het verhaal doorbreken. De vader ziet zijn zoon graag, maar had op beter gehoopt. De zoon is gekluisterd in zijn kleine lichaampje, waarbij zijn vader hem niet graag ziet opgroeien. Beide gevangen in de situatie.

http://www.lambiek.net/artists/image/s/schrauwen_olivier/schrauwen_olivier_2005_.jpg

Het is een strip die op verschillende niveaus kan gelezen worden, maar mij vooral aan het denken zet over hoe mensen elkaar vast zetten zonder daarbij slechte bedoelingen te hebben. Vader en zoon houden van elkaar, maar kunnen niet (meer) verder kijken dan hun twee.

In het kort: Diepgravend verhaal in een leuke, contrasterende tekenstijl



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.