Recensie

De orde van de kling 2 Verslagenheid


De Orde van de Kling is een unieke reeks, vooral de grafische kant dan, die aan deel 2 (van de 3) zit. We bevinden ons in een fantasy-wereld bevolkt door verschillende rassen. De geschiedenis van de wereld Arakel is doorspekt van de oorlogen. Dit noopte tot de oprichting van De Orde van de Kling, een verbond tussen de mensen en de oude rassen met elfen, orks en dwergen. Na de overwinning op koning Ghoul raakte deze orde in de vergetelheid, maar nu, 50 jaar later, moet ze zich opnieuw verenigen om een gevaarlijke opdracht tot een goed einde te brengen en de verdwenen koning Fangorn terug te vinden. Of deze kleine groep het zal halen van onder andere een dodenbezweerder en alle monsterlijke creaturen die daarbij opdoemen, is verre van zeker. Bovendien voel je ook dat er onderlinge spanningen zijn die het uiteindelijke doel misschien wel in de war zullen sturen...
http://2.bp.blogspot.com/-NdzCGA46PQY/UV0yCL53ILI/AAAAAAAAVeg/vQ0uoriZzmw/s640/CDL100v+INSIDE.jpg
De queeste van de Orde van de Kling is in volle gang, maar zal niet leiden naar de antwoorden die je verwacht. Op korte tijd doen de auteurs enkele onverwachte onthullingen die alles een compleet ander wending gaan geven. Welke dat gaat zijn, zal pas duidelijk zijn in het derde, afsluitende deel. Op het gebied van verrassingen hebben we dus niet te klagen. Het verhaal is verder niet slecht, maar stijgt nauwelijks boven de goede middelmaat uit. Daarvoor had ik iets teveel een déjà-vue gevoel.
http://www.planetebd.com/dynamicImages/album/page/large/18/57/album-page-large-18576.jpg
De schilderijen die David Kendall uit z’n borstel tovert zijn vrij bevreemdend. Vooral het kleurgebruik is niet alledaags. De gebruikte tinten lijken niet echt te kloppen, maar eens je de stijl gewoon bent, draagt die bij tot de deprimerende sfeer die uitgaat van ‘verslagenheid’. De rauwe tekeningen versterken dat effect en geven de personages een doorleefd en getekend uiterlijk. Hoewel vaak in duisternis gehuld, blijven de personages goed herkenbaar. Wat me ook viel is dat sommige sequenties van tekeningen een bepaalde dynamiek ontbraken. Het lijken meer naast elkaar staande schilderijen. Is dit slecht? Geenszins, maar het voelt wel anders aan, wat soms wennen is. Een eindoordeel geven is moeilijk en zal voor verschillende personen ook erg uiteenlopend zijn. Ik sta er alleszins niet afkerig van…

Besluit: ‘Verslagenheid’ valt vooral op door z’n unieke tekenstijl en brengt een gemiddeld (of net daarbovenuit stekend) verhaal.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.