Recensie

Robbedoes door... 7 De luipaardvrouw


We schrijven 1946. Het juk van de oorlog is nog slechts een nare herinnering. Een luipaardvrouw springt over de Brusselse daken, achternagezeten door massieve gedrochten. Ondertussen zwalpt een beschonken picolo rond op z’n werk. Robbedoes die met een naar drank stinkende adem op z’n werk rondloopt en de restjes van de hotelgasten hun glas uitdrinkt? Nogal onverwachts. Maar ja, zijn vriendin Audrey is dan ook verdwenen in de dodenkampen van de nazi’s.
Het is de start van een wervelend verhaal waarin Robbedoes en Kwabbernoot verzeild geraken in een avontuur zonder weerga. Wilde achtervolgingen, hippe voertuigen, hechte vriendschap, tot zelfs een heuse cat-fight toe passeren de revue. Het lot van de vrije wereld zou wel eens kunnen afhangen van hun welslagen in het helpen van de luipaardvrouw.
http://ds2.ds.static.rtbf.be/article/image/570xAuto/4/4/8/678a1491514b7f1006d605e9161946b1-1399378743.jpg
Waar ik aanvankelijk niet warm liep voor het verhaal wegens de grotere stukken tekst en een vrij vreemde start, groeide het leesplezier naarmate ik verder vorderde in het album. Het geheel wint aan vaart en verschillende vragen die zich opwierpen krijgen antwoord. Alle elementen die je van een goede Robbedoes en Kwabbernoot verwacht zijn dan ook aanwezig. De humor, de actie, de technologische snufjes, een snuifje magie... het ontbreekt dit verhaal maar aan weinig elementen. Vervelen hoef je je dus zeker niet te doen.
Vanwaar dan de eerst mindere indruk? Wel, Yann wil heel wat achtergrondinformatie meegeven en daardoor geeft de uitgebreide tekst soms het gevoel dat de vaart er wat uitgaat. Gelukkig is de tekst zodanig opgesteld dat die vloeiend leest en je toch behoorlijk vlot verder kan meegaan in de actie. Ook stond ik vrij sceptisch tegenover de vreemde, logge creaturen die de luipaardvrouw achtervolgen over de daken van Brussel. Die moeten immers heel wat lawaai maken, gezien de afdrukken die ze achterlaten, maar slapend Brussel heeft daar blijkbaar geen last van. Gelukkig overheerst hun aanwezigheid niet het hele verhaal en vond de scenarist een goed evenwicht tussen al dat andere moois..
http://3.bp.blogspot.com/-_cM_6ij5ukU/UrNjFx6dYdI/AAAAAAAAWgw/0BV1eQwsA_w/s1600/planche10+c4.jpg
De eigenzinnige tekenstijl -in de reguliere reeks zijn we immers heel wat anders gewoon- vind ik persoonlijk goed passen bij de na-oorlogse setting. Vooral de inkleuring met zachtere kleuren wekt het gevoel op dat we ons in vorige eeuw bevinden. Eerder grove lijnen zetten de personages extra in de verf. Er zijn heel wat details aanwezig en toch blijft het geheel overzichtelijk. Ook de camerastandpunten zijn goed gekozen en zetten de klasse van Schwartz in de verf.

Besluit: een Robbedoes die zeker naast de rest mag staan in de kast.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.