Recensie

Aâma 1 De geur van warm stof


Dondermiddag 14u.22. Met een uiterst bevredigd gevoel leg ik dit eerste deel van de nieuwe reeks van Frederik Peeters neer in m’n schoot. Lang geleden dat ik nog eens zo’n verfrissend SF-album heb verslonden…
http://revistaogrito.ne10.uol.com.br/page/wp-content/uploads/2014/05/aama.jpg
Openingsscène: midden in een desolaat landschap opent een man zijn ogen. De tranen lopen vrijelijk langs zijn wangen. Verloc Nim bevindt zich op de planeet Ona(Ji), maar kan zich dit niet herinneren. Net als z’n naam of z’n verleden trouwens.
Vervolg: dankzij zijn dagboek, dat een robot met gorilla-uiterlijk hem overhandigt, komt hij te weten dat hij door z’n broer naar deze planeet is gebracht om z’n zinnen te verzetten en dat ze op zoek waren naar een revolutionaire substantie, genaamd Aâma.

De auteur Peeters kennen we onder andere van Blauwe Pillen en Koma. Wie deze albums reeds gelezen heeft, weet dat deze auteur niet van de minste is. Zijn verhalen zijn sterk opgebouwd en lezen erg vlot. Dat is in dit album niet anders. Ondanks verschillende sprongen in de tijd, die inherent zijn aan een verhaal waarbij iemand aan geheugenverlies leidt, kan je als lezer toch goed de verschillende verhaallijnen volgen. Waar je je aan een niet bijzondere insteek verwacht bij het gegeven van de man zonder geheugen, weet de schrijver daar toch origineel mee om te gaan. Geen ellenlange heroïsche zoektocht naar de verloren stukjes van ‘s mans verleden, wel een eenvoudige oplossing: hij leest z’n dagboek, dat tevens een soort memoires bevat. Daardoor leren we de man en z’n turbulente (recente) verleden kennen en komen we ook te weten wat hem naar een desolate planeet bracht.
http://tujaviu.com/wp-content/uploads/2014/03/bolhaa.jpg
Veel vragen - die we ons eigenlijk niet gesteld hadden - krijgen een antwoord in dit eerste deel, maar de essentie van het verhaal blijft met mistige sluiers omhuld. De auteur laat ons op onze honger zitten, maar het straffe is, dat dat me totaal niet stoorde. Het verhaal dat hij tot nu toe brengt, is zodanig vlot geschreven en bevat zoveel boeiende informatie dat dit eerste boek uit is vooraleer je het goed en wel beseft. Dit eerste deel voelt veeleer aan als een introductie van de hoofdpersonages omdat de zoektocht naar de bizarre substantie nog moet beginnen. Maar zoals reeds aangegeven gebeurt dat op een aangename manier.
Enfin, ik kijk erg uit naar het vervolg!
http://ericeotao.files.wordpress.com/2011/03/img_1135.jpg
De tekenstijl die Peeters hanteert, wijkt sterk af van hetgeen we van veel SF-reeksen zoals Konvooi, Carmen mc Callum en Aleph gewoon zijn. De pentekeningen die veelvuldig vergezeld gaan van arceringen om donkere (schaduw)vlakken weer te geven, in combinatie met sobere decors en high-tech snufjes, kunnen zo enkele tientallen jaren terug in de tijd geplaatst worden. De pagina-opbouw is klassiek en de kleurkeuze vind ik soms bizar, maar dat kan de pret niet bederven.

Besluit: dit is sciencefiction zoals ik die graag lees! Het verlangen naar de vervolgdelen zal slechts toenemen met het verstrijken van de tijd.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.