Recensie

Jommeke 271 De koning van Bananopia


Paulus is een fervent zeiler maar komt in de Zuid-Chinese zee zwaar in de problemen. Zijn zeilboot zinkt maar hij kan zich nog net vastklampen aan de afgebroken mast. Uiteindelijk smijt de storm hem op een stukje strand van een verlaten eiland. Maar dat eiland is speciaal: er wonen zeer slimme neusapen. Al vlug is er toenadering tussen de apen en Paulus. Maar desalniettemin is Paulus al 5 jaar vermist en als grootoom van Filiberke wordt hij wel gemist. Hierdoor is de groep rond Jommeke blijven zoeken tijdens al die jaren, maar met weinig succes. En nu valt er een boodschap van Paulus uit de lucht -letterlijk- en vertrekken ze opnieuw op onderzoek.

Ik weet het niet, normaal ben ik direct mee in een verhaal met Jommeke, maar deze keer lukte dat niet. Misschien is het wel de opeenstapeling van onwaarschijnlijkheden: gedurende een periode van 5 jaar had de professor toch al lang iets geweldig kunnen uitvinden om Paulus te vinden, of de boodschap die uit de lucht komt vallen, of ... Het kan ook te wijten zijn aan de te vlugge opeenvolging van wendingen en gebeurtenissen: te snel om in het verhaal te kruipen en mee te deinen op de golven. In ieder geval: het klikte niet. En dat is wel een uitzondering in deze reeks. Gelukkig is er nog steeds Flip die voor de komische noot zorgt. Zijn lotgevallen en bijhorend sarcastisch toontje blijven een sterk punt.

Zoals steeds is Jommeke duidelijk herkenbaar getekend en blijft het consistent met de rest van de reeks. Eén van de zekerheden in het leven: Jommeke, en zijn entourage zullen nooit veranderen.

In het kort: het gebeurt niet dikwijls in deze reeks, maar dit is toch een zwakker broertje.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.