Recensie

El Mesías 1 El Mesías


Van een leuk en interessant boek gesproken, El Mesías is er zo eentje.. en hoe. Het lijkt in het begin een simpel verhaal: de financiële crisis breekt genadeloos uit in Spanje, maar één dorpje, Marinaleda, huldigt een eerder communistisch streven en weet zich stand te houden. Natuurlijk zijn er nu veel gegadigden die zich willen komen vestigen in dat dorpje, onder hen ene Jesús. Hij was ooit een zeer rijk man door zijn bouw-activiteiten maar de crisis heeft hem volledig ten gronde gebracht. Hij is uit op overleven en richt zich tot Marinaleda. Hoe verder je er in duikt, hoe meer nuances en lagen je opmerkt.. maar ontdek dat vooral zelf!

http://www.wautermannaert.be/wp-content/uploads/2015/01/elmesiassevilla.jpg

Marinaleda bestaat trouwens ook echt. Volgens Wiki wordt het dorp sinds 1979 bestuurd door Juan Manuel Sánchez Gordillo van Verenigd Links, die zijn vergoeding voor het burgemeesterschap terugstort in de gemeentekas en leeft van zijn activiteiten als schoolleraar. Er is een belangrijke rol voor volksvergaderingen. De belangrijkste werkgever van het dorp is een landbouwcoöperatie die 2650 mensen in dienst heeft die allen evenveel verdienen maar verplicht zijn 20 dagen per jaar vrijwilligerswerk te verrichten voor het dorp. De winst van de coöperatie wordt geïnvesteerd in nieuwe banen. Terwijl de werkloosheid in Andalusië in 2012 opliep tot 30%, was deze in Marinaleda slechts 3%.

Ik beschouw dit beleid als een soort van pragmatisch communisme, terwijl buiten het dorp het kapitalisme de hoofdtoon voert.. toch in Europa. Het is ook in dat spanningsveld dat dit boek zich afspeelt. Op zichzelf zou dat waarschijnlijk een oersaai en zwaar politiek verhaal zijn, maar de auteurs verstaan de kunst om die politieke laag in de achtergrond te laten meespelen, terwijl op de voorgrond echte mensen de hoofdrol spelen. Hoe verloopt het leven in zo een dorp en is iedereen daar tevreden? Hoe reageert de rest van het land er op? De vraag stellen is er al deels een antwoord op geven: niet iedereen is tevreden, ook een pragmatisch communisme heeft zijn limieten juist zoals het kapitalisme en dus kan ik alvast zeggen dat geen enkele overtuiging hier de winnaar is. De lezer moet zelf maar bepalen wat hij/zij het liefst heeft.

http://www.wautermannaert.be/wp-content/uploads/2015/01/elmesias064-e1422206118202.jpg

Er is veel herkenbaars en vertrouwds aan de opgevoerde mensen en hun gedrag. De aanwezige humor maakt het daarenboven ook een boek dat zeer positief aanvoelt. Ja, dit is echt een plezier om te lezen... ik kon het dan ook niet neerleggen tot ik de laatste pagina gelezen had. Het blijft ook nazinderen, want ondanks alles wordt er op heel korte tijd toch heel veel gevolgen van politiek keuzes meegegeven. Ik ben niet dichter bij een antwoord op de vraag wat nu het beste zou zijn voor de mensheid dan er voor, maar ik heb wel het gevoel dat ik er veel genuanceerder naar kijk dan vroeger. En dat vind ik zeer sterk van zo een ogenschijnlijk luchtig verteld boek.

De tekeningen zijn zwart-wit en ik had me dat zelfs niet echt gerealiseerd tot na het sluiten van het boek en ik er over nadacht om iets te zeggen over de tekenstijl. Het verhaal sleept je gewoon zo hard mee... de zwart-witte tekenstijl ondersteunt alles zeer mooi maar speelt niet echt de hoofdrol. Ik wil daar zeker niet mee zeggen dat het slecht is, integendeel als het slecht zou zijn, had het wellicht het verhaal minder sterk gemaakt en dat is zeker niet het geval. Het is goed en zeer passend bij het verhaal: de juiste hoeveelheid detaillering om het zo levensecht te laten voelen en de keuze voor zwart-wit dat aansluit bij het concept van het dorp. Het klopt allemaal.

In het kort: zeer sterk boek dat ik zeker zou aanraden!

Oh ja, lees zeker ook het interview dat één van ons had met de auteurs: hier.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.