Recensie

Op drift 1 Op drift


Als er iets is, waar een Belg wel iets van weet, dan is het regen. Regen in al zijn vormen, van motregen tot ware zondvloeden, alles heeft ie wel gezien. En nu krijgt Parijs daar mee te maken en de regen is ongemeen hard en volhardend. Dat kennen we hier ook en dus voel ik me al meteen thuis in het verhaal.

We bevinden ons in 1910 en Parijs staat onder water. Alle leven is zowat stil gevallen, maar Agatha en Eddie zitten dik in de problemen. Eddie heeft zich laten verleiden tot gokken en dat is totaal verkeerd uitgedraaid. Nu moet hij binnen de 10 dagen zijn schulden vereffenen, maar dat geld bezit het koppel niet. Uit noodzaak gaat Agatha zich prostitueren, maar Eddie vindt dat maar niks. Uit frustratie dwaalt hij rond, tot hij in zijn roeibootje ineens een 'briljant' idee krijgt. Hij ziet de politie achter de kleine criminelen, die de ondergelopen huizen leegplunderen, aan gaan, maar dit betekent ook dat er geen bewaking is voor de banken. En één bank heeft zijn oog getrokken. Wanneer de werknemers de bank 's avonds verlaten per boot, blijft er slechts 1 bewaker achter. Het is bijgevolg tijd om alles te riskeren en een grote slag te slaan of zo denkt Eddie toch.

http://i38.servimg.com/u/f38/19/13/91/26/c3a0-l10.jpg

Natuurlijk heeft hij handlangers nodig en daarvoor kijkt hij richting een criminele bende, de Apaches, waarvan er inderdaad enkelen mee op de kar springen. Ook Agatha wordt ingezet voor de bankroof. Eerst verloopt alles nog volgens plan, maar algauw begint het mis te lopen. De mannen worden gevat, maar Agatha kan ontsnappen. En toch kan Eddie haar niet loslaten, maar welke opties heeft hij nog? Meer dan je denkt, blijkbaar.

http://la-ribambulle.com/wp-content/uploads/2015/01/A_la_dérive_p14.jpg

En zelfs nadat je het boek sluit, blijf je nog steeds bezig met het verhaal. Het open einde is geweldig gebracht om die vragen levendig te houden. Het is ook duidelijk uit ons interview met de auteur (zie hier) dat er geen antwoord op zal komen, maar dat deert hoegenaamd niet. Die spanning van onbeantwoorde vragen is een deel van het plezier. En plezier zal je beleven met het lezen van deze strip. Het is een leuke combinatie tussen verhalend, het volgen van opzet en uitvoering van de bankroof, en psychologisch waarbij vooral gekeken wordt naar de beweegredenen van Eddie, zeker na de bankroof wordt dat element interessanter en interessanter. De overgang tussen die twee is moeiteloos en sleurt je dieper en dieper de leefwereld van Eddie binnen. Je voelt je mee begeesterd en obsessief worden. En toch is het nergens zwaar of onbegrijpelijk geworden. Dit zit gewoon goed in elkaar.

http://la-ribambulle.com/wp-content/uploads/2015/01/A_la_dérive_p30.jpg

Het stopt niet met een sterk verhaal, neen, ook de tekeningen zijn een lust voor het oog. Penseel en verf, meer is niet nodig om ons zo de omstandigheden te laten voelen. Het veelvuldig gebruik van blauw sluit aan met Parijs dat onder water staat. Het is af en toe of je het water kan proeven, zo lijkt het van de pagina af te spatten. Maar soms doorbreekt hij het blauw om rood te gebruiken, natuurlijk juist op die momenten dat er iets spectaculairs gebeurd is in het leven en hoofd van de hoofdrolspeler, Eddie. De kleuren zeggen veel, waardoor ze het verhaal alleen maar sprekender maken. Maar ook de lay-out speelt zijn rol. Vele pagina's hebben Art Nouveau elementen, wat aansluit met de tijdsgeest van toen, maar wat ook zorgt voor veranderende en dynamische opbouw van de verschillende pagina's.

In het kort: vervelen is geen optie. Dit is een te lezen strip.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.