Recensie

De beeldhouwer 1 De beeldhouwer


David, een twintiger, weet wat hij wil en weet ook alles. Hij is een beeldhouwer en heeft een uitgesproken opinie over de meeste van zijn collega's en hun werken. Maar toch wil het bij hem zelf ook niet echt lukken om dat topwerk af te leveren. Zijn drang om nooit vergeten te worden door zijn kunstwerken neemt echter alleen maar toe. Plots komt zijn overleden oom voor hem zitten in een snackbar. Dat hij toch enigszins verwonderd is, mag niet verbazen. Al vlug wordt duidelijk dat de dood voor hem zit en hem een aanbod doet. Hij zal gedurende de resterende periode van zijn leven het beste uit zijn talent kunnen halen, maar na 200 dagen stopt zijn leven. David moet eigenlijk niet lang twijfelen voor hij er op in gaat.

http://www.stripspeciaalzaak.be/beelden/Besprekingen_2015/Beeldhouwer_PR.jpg

Dan begint het echter pas. Hij leert de liefde kennen en ontdekt langzaam aan wat kunst echt is, maar de klok telt ondertussen wel genadeloos af. Zal hij zijn meesterwerk kunnen maken? En wat met Meg, de vrouw die hij nu heeft leren kennen? Hoe loopt dit verhaal af? Ademloos heb ik dit boek uitgelezen. Ik bleef hopen, tegen beter weten in, en draaide de pagina's zo vlug mogelijk door om de rest te weten. Wel.. tot het einde, wanneer je de laatste pagina's eigenlijk liever toch een beetje uitstelt voor verder te lezen. Maar elk boek eindigt wel een keer.

Dit verhaal heeft veel verhaallijnen die allemaal probleemloos in elkaar passen en versterken. Je vecht mee met David om zijn ultieme droom te bereiken en je proeft zijn liefde ontluiken. Voor heel even, de duur van dit boek, ben je mee beeldhouwer, jonge gast, verliefd maar tevens iemand met een zwaard dat aan een dun koordje boven je hoofd hangt. Je bent David en wat een geweldige reis is dat. Ik nodig met veel plezier iedereen uit om het zelf te gaan ontdekken.

De tekeningen zijn eerder realistisch met gedetailleerde achtergronden, maar regelmatig wijkt de maker daar van af. De expressie van gevoel gaat boven het realisme. In die zin voelt het, voor mij althans, ook manga-achtig aan. Zeker geen slechte zet, want ik vind het telkens een juiste keuze om het gevoel van David treffend te laten overkomen. De blauwe inkleuring viel me ook meteen op. Dit blauw is helemaal niet zo koud en koel als waarmee de kleur dikwijls geassocieerd wordt. Het geeft eerder een gevoel van the sky is the limit, althans in het begin. Het wordt al vlug veel genuanceerder, maar ook daar blijkt het blauw zich uitstekend thuis te voelen en bijgevolg ik als lezer ook.

In het kort: ondanks de blauwe inkleuring, zal je geen blauwtje lopen als je het boek leest!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.