Recensie

De rafale 2 De tocht naar Song-Lap


Er zijn hier een aantal elementen te vinden, die mij aanspreken. Je hebt, om te beginnen, het Franse vreemdelingenlegioen... wat toch een zeker romantische weerklank heeft (wellicht door de films). Maar daarnaast speelt dit ook af in Indochina (huidige Vietnam, Laos en Cambodja), een gebied dat niet zo heel vaak voorkomt in strips of zelfs in de geschiedenislessen en daardoor net interessant. Combineer die twee en ik wil het lezen, geen twijfel mogelijk.

De Fransen hebben kolonies in Indochina en om dat territorium in handen te houden, zetten ze het legioen in. Al meteen een afbreuk aan het romantische beeld, want hier zijn ze dus bezetters. Interessant, niet? En natuurlijk is er verzet, de Vietminh. Het legioen kwam net uit de Tweede Wereldoorlog waar legers het tegen elkaar opnamen, maar hier worden ze geconfronteerd met een geniepige guerrilla-oorlog. Daar waren ze niet direct klaar voor, maar al vlug passen ze hun stijl aan. En één manier om dat te doen was een gepantserde trein in te zetten op de belangrijkste as die de verschillende Franse locaties bedient. De Rafale is dan ook de naam voor een konvooi van treinen met bevoorrading dat beveiligd werd door die pantser-treinen.

http://informatiesite.stripaap.nl/images/stories/Recensies/2015week17/Plaatje_Rafale_2.jpg

Waar deel één nog een beetje te lijden had onder het gewicht van de introductie en de bijhorende stortvloed aan informatie, gaat het in deel twee goed vooruit. Er is dan ook volop actie, want de eerste pantser-trein vertrekt voor zijn eerste klus. En al vlug blijkt dat de Vietminh er alles willen aan doen om deze trein te stoppen. Zowel van binnenuit door sabotage als van buitenuit, met een aanval op één van de posten die een belangrijke wissel beveiligt, wordt de hele opzet onder vuur genomen. Door de diversiteit van aanvallen en de manier waarop, is dit een zeer genuanceerd verhaal. In principe wint de underdog, de bezette partij mijn sympathie, maar de manier waarop ze het spel spelen, maakt dat toch net even moeilijker.
Ondertussen leer je ook heel wat over de gedachtegang en de motieven van de lokale bevolking en het verzet. Ja, dit is een strip dat bestaat uit grijstinten en weinig zwart-wit en dat vind ik best leuk.

De tekenstijl is niet echt verfijnd, maar laat net daardoor veel plaats aan gelaatsuitdrukkingen en lichaamshoudingen. Zelden werd moeheid, wanhoop en haat zo treffend weergegeven.

In het kort: het verhaal is eindelijk op volle snelheid gekomen



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.