stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Tijdens de burgeroorlog in Spanje rijden 10 republikeinen in een vrachtauto naar Quimera, hun operatiebestemming. Het voertuig wordt, kennelijk bij toeval, door een artilleriegranaat getroffen en compleet vernietigd. Twee passagiers worden ogenblikkelijk gedood. De acht overigen, allen vrijwilligers van diverse pluimage en uit verschillende landen, blijven stuurloos over. Zij besluiten te voet verder te gaan naar Quimera. Het wordt een helse tocht, waarbij de een na de ander sterft. Het mag dan een verzonnen verhaal zijn, maar het wordt zo overtuigend en indringend verteld dat de tocht model staat voor de waanzin van alle oorlogen. Toch is het geen pacifistisch manifest geworden, maar gewoon een droog verhaal, rechttoe en rechtaan. Zo zijn mensen, zo doen mensen, zulke dingen gebeuren op onze planeet. Geen boodschap, geen religieuze lading. Het is de sobere verteltrant die deze strip ver uittilt boven de middelmaat. Andreas beeldt het verhaal zo uit dat woorden overbodig zijn. Ik tel alleen al negen bladzijden zonder tekst. De tekeningen zijn typisch 'Andreas', maar minder theatraal dan we van hem gewend zijn (ik bedoel dit beslist niet negatief). Vooral de gezichten zijn anders dan ik van hem gewend ben. Een sigaret steekt in een hoofd waar geen spoor van een mond te zien is. Andreas toont zich weer een grafisch virtuoos. Sequenties, uitvergrotingen, kaderritmen enz. Prachtig zijn de vier tekeningen waarbij de ene sigaret met de andere wordt aangestoken (plaat 37).
Bij clubs.nl las ik over deze strip het volgende: Door de beperkte ruimte, een nadeel van het werken met een stripverhaal, is het Andreas niet gelukt om de personages echt interessant te maken. Helaas is de rest van het verhaal ook erg plat geworden. Welke rest? Wat blijft er over na de personages? Waar slaat zo'n opmerking op? Wat is er dus plat? Quintos is best leuk en leest lekker weg, maar de pretenties die het heeft worden niet waargemaakt. Welke pretenties? Nergens lees ik iets waarbij van enige aanmatiging sprake is. Een ander handelsmerk is de in blokjes verdeelde pagina waar op twee verschillende dingen steeds meer wordt ingezoomd, een methode die Andreas in dit album meerdere keren toepast. Het werkt in Quintos echter eerder ergerlijk dan bevorderlijk. Het is een bekend trucje dat we allang kennen van bijvoorbeeld Rork, de strip waarmee Andreas doorbrak. Hoewel het toen nog origineel was, is het nu meer een gimmick geworden, die absoluut niets toevoegt aan het verhaal of het tekenwerk. Ook dit kan ik niet plaatsen. Rembrandt is beroemd om zijn 'clair-obscur', dat hij overal toepast. Is dat ook een gimmick? De klare lijn van Hergé, gaat die ook vervelen? Hij blijft het maar volhouden. De talloze grafische puzzels of de mathematische speelsheid van Escher vormen zijn handelsmerk. Zijn dat ook maar trucjes? Bovendien voegt de gewraakte pagina-indeling wel degelijk iets toe. De herhaling en uitvergroting benadrukken, vragen op een intense manier om aandacht. In tegenstelling tot vele anderen, maakt Andreas veelvuldig gebruik van de grafische mogelijkheden die de strip hem biedt, maar blijkbaar er zijn lezers die zich daaraan ergeren.
Wat me hier zo opvalt is, dat het medium STRIP zo slecht begrepen wordt. De beperkte ruimte, de laagdrempeligheid is geen nadeel, maar een voordeel. Confucius zou ooit gezegd hebben, dat één goed beeld de waarde heeft van tienduizend woorden. Wil je de karakters duidelijk maken, schrijf dan een roman. De personages in 'Quintos' zijn voor mijn interessant genoeg, verdere diepgang zou veel tekst vergen ten nadele van de eenvoud en de indringendheid. Andreas werkt in de eerste plaats met beelden, daarom zijn zijn strips zo goed.
Wat me bij dit alles wel duister blijft is de titel Quintos. Ik weet dat een quint een vijfde (deel) betekent, maar dat helpt me niets. Een onbegrijpelijke titel is een slechte titel, maar misschien ligt het aan mij en niet aan Andreas.
Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.