Recensie

Sammy 1 Oudjes voor de lijfwachten / Robots voor de lijfwachten


Sammy speelt zich af in de jaren 20 van de vorige eeuw in het Chicago van Al Capone.
In deze eerste Sammy strip staan twee verhalen. Het eerste verhaal heet ‚Oudjes voor de lijfwachten’. Jack en Sammy wordt gevraagd om in een bejaardentehuis voor criminelen te gaan werken. Ze voelen er weinig voor om voor deze oudjes te zorgen, maar als ze voor twee dagen 10.000 dollar krijgen bedenken ze zich. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou, de oudjes blijken lastiger te zijn dan gedacht. Dat levert heel wat slapstick op.

Het tweede verhaal heet ‚Lijfwachten en robots’. Jack en Sammy worden ingehuurd door een geleerde. Deze geleerde blijkt een tweeling te zijn. De broers zijn allebei uitvinders. Ze hebben elk een robot gemaakt. Wanneer de uitvinder zegt dat hij Jack en Sammy pas kan betalen als de robot verkocht wordt besluiten ze de opdracht, om de uitvinding te bewaken, niet aan te nemen. De broers hebben enorme ruzie met elkaar. Dus de andere broer neemt ook twee lijfwachten in dienst. Wanneer Jack en Sammy er achter komen dat dit criminelen zijn besluiten ze de opdracht toch aan te nemen. Als de robots klaar zijn leveren ze meer problemen op dan dat ze nuttig zijn. Dit levert hilarische momenten op.

Het scenario is van Raoul Cauvin die ook de scenario’s heeft geschreven voor o.a. ‚De blauwbloezen’ en vele andere series. Hij is een van de productiefste scenarioschrijvers van België. Op zijn hoogtepunt was hij met wel twaalf series tegelijk bezig. Humor is hem wel toevertrouwd. Hij kan goed overweg met slapstick. Erg grappig. In 1960 begon hij te werken voor Dupuis als cameraman op de kleine animatie studio. In 2007 won hij ‚het Gouden Potlood’. Hij is zowel goed in korte als lange verhalen. Volgens sommigen komen zijn verhalen meer ambachtelijk dan artistiek over, anderen noemen hem de onbetwiste meester van de humoristische strip. Ik kan mij in beide meningen wel vinden. Er is niets mis met iemand die zijn ambacht goed verstaat en ik ken geen ander die zoveel leuke humoristische strips maakt. Hij is ook onnoemelijk populair. In 2006 alleen al had hij zes series in de lijst van best verkopende nieuwe strips van de Association des Critiques et des journalistes de Bande Dessinée. In 2010 was hij de 7e best verkopende auteur van strips in Frankrijk, met verkoopcijfers van 569.000 strips per jaar.

De tekeningen zijn van Arthur Berckmans of Arle Berck, zoals hij ook wel genoemd wordt. Ander tekenwerk van hem zijn o.a. Pechvogel, Hansje en meer recent Lowietje. Hij maakt leuke karikaturen van de personages. Ik vind het erg goed getekend. In 1958 werd Berck door het striptijdschrift Tintin gevraagd om met René Goscinny, de schrijver van o.a. ‚Asterix’ en ‚Lucky Luke’, een nieuwe strip te maken. Dit werd ‚Strapontin’. Dit werd een matig succes. Berck maakte voor Tintin een paar andere series, waarvan de meest bekende ‚Rataplan’ is. Later werkte hij mee aan ‚Sjors’, een van Nederlands toonaangevende striptijdschriften. Voor ‚Spirou magazine’ begon hij met Cauvin de serie ‚Sammy’. In 1994 ging Berck met pensioen en de ‚Sammy’ serie werd voortgezet door Jean-Paul van den Broeck alias Jean-Pol. In 2000 verscheen het laatste album.

Hoewel dit in Nederland ‚Sammy’ no 1 is zijn dit het derde en het vijfde ‚Sammy’ verhalen. Ik weet ook niet waarom ze de albums in andere volgorde laten verschijnen dan ze zijn gemaakt. Hoewel het in dit geval niet uitmaakt vind ik het vaak vervelend wanneer er in het eerste album wordt verwezen naar eerdere verhalen.

Sammy op Ratatouille TV



Dit is een recensie van een gebruiker.