Recensie

Witte nacht 4 Wladiwostok


De laatste alinea bevat mogelijk een spoiler.

Dit is het vierde en laatste ‚Witte Nacht’ album.
De beroemde zangeres Nadja Plewiskaja, door de Tsaar omgedoopt tot ‚de nachtegaal van Koersk’, is gedwongen om voor de Bolsjewieken te spioneren. Dus trekt ze naar Wladiwostok waar de geallieerden nog de baas zijn. Wanneer ze hoort dat haar geliefde Sasja Kalitzine, generaal in het Witte leger, ook in Wladiwostok is wil ze hem natuurlijk zien. Ze poeiert haar Bolsjewistische contactpersoon af en zoekt Kalitzine op. Ondertussen wordt een nachtclub danseres ontvoerd.

Ook dit album is weer gemaakt door Neuray en Yann. En het is weer een goed album. Het is goed gedocumenteerd. Dat vind ik altijd erg leuk. Er worden personages in genoemd die werkelijk bestaan hebben. Hoewel de personages en wat ze overkomen fictie zijn, zijn de grote lijnen van het verhaal echt waar. Zo was Wladiwostok echt het laatste grote bolwerk van de geallieerden. Ik kan me levendig voorstellen dat de geallieerde troepen moe waren van het vechten. Ze vochten immers al vanaf 1914. De Bolsjewieken vochten ook al vanaf 1914, maar die vochten nu voor een persoonlijk doel. De Roden beloofden de soldaten, boeren en andere lage klassen dat ze het beter zouden krijgen onder het Rode regime.

Het enige wat ik jammer aan dit album vind, en nu volgt mogelijk een spoiler, is dat het einde van dit verhaal niet strookt met het eerste album. Het eerste album begint in de jaren 20 in Parijs. Kalitzin is daarin gevlucht uit Rusland en in Parijs taxi-chauffeur geworden. De daarop volgende albums zijn allemaal terugblikken. Misschien was het de bedoeling om nog een vijfde album te maken en is het daar nooit van gekomen. Verder is dit een goede serie.

Witte Nacht 1 Recensie

Witte Nacht 2 Recensie

Witte Nacht 3 Recensie

Witte Nacht 4 Recensie



Dit is een recensie van een gebruiker.