Recensie

Experience Death INT 1 Het schip van Ra



http://i.imgur.com/atEBUS1.jpg

Matt, de zoon van de Amerikaanse miljardair, Mevrouw Frone zit opgescheept met een mysterieuze ziekte. Hierdoor verkeerd hij al tien jaar in een onomkeerbare comateuze toestand. Zijn moeder wil zich echter niet neerleggen bij zijn nakende dood. Om zijn leven te redden doet ze beroep op een aantal personen zonder familie maar met een bewogen verleden. Samen ontwerpen ze een visionair toestel om hiermee de grenzen van tijd en ruimte te overschrijden om alzo de dood een loer te draaien. Doel van het gewaagde experiment is de onstoffelijke ziel volgen van haar zoon waardoor het geheim van de dood ontsluierd kan worden. Waarna men Matt opnieuw tot leven zou brengen. Het gebeuren vind plaats in een loods en tijdens de reis blijft het toestel ter plaatse. Door toepassing van de kwantumtheorie en een tachyonisch veld worden de passagiers gedematerialiseerd in een onbepaald universum. De reis is niet zonder gevaren en vraagt niet alleen van het ondersteunend personeel in de loods het uiterste van hun kunnen, maar tevens wordt er een onvoorstelbare druk op de bemanning gelegd. Die niet alleen het uiterste van hun grenzen willen opzoeken maar die via illusies meermaals geconfronteerd worden met hun eigen ik. Waarbij oude wonden uit het verleden worden opengereten en de waanzin nooit veraf is. Hoe ze het redden verklappen we lekker niet. Maar dat het er soms heftig aan toe gaat kunnen we wel nog even meegeven.

http://i.imgur.com/HgFjT6l.jpg

Het scenario van deze degelijke uitgevoerde en geloofwaardige sciencefictionthriller berust bij Denis Bajram (Universal War One & Universal War Two) en Valérie Mangin (Alex Senator, De laatste Trojaan). Zij scheppen een fictieve waanzinnige wereld. Gevuld met hersenschimmen, onverwachte wendingen en vreemde onnatuurlijke verschijnselen. De inkleuring en tekeningen van Jean-Michel Ponzio, voor zover men van tekeningen kan spreken, het zijn veelal gefotoshopte beelden, zijn somber en donker uitgevoerd. De hoofdrolspelers bewegen zich hierdoor in het duister wat meteen hun zoektocht naar het mysterie van de dood extra accentueert. Toch komt dit soms wat storend over door een te grote hoeveelheid aan zwarte vlakken. Eindconclusie: een goed uitgewerkte maar niet echt makkelijk te lezen strip. Maar wie heeft ooit beweerd dat een strip makkelijk om lezen moet zijn? Het album telt honderd pagina's en verscheen bij Dark Dragon Books. WG.

http://i.imgur.com/rHLMZBF.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.