Recensie

Hemel in puin 4 Valstrik in Pommeren



http://i.imgur.com/DAal7Ah.jpg

Pommeren januari 1945. Bij een luchtaanval op een T-45 treft de raket afgevuurd door de Duitse gevechtspiloot Nikolaus Wedekind de munitieopslag van de tank. De explosie veroorzaakt in het rond spattende metaaldeeltjes die aangezogen worden door de vliegtuigmotoren. Wat onze piloot dwingt tot een noodlanding in niemandsland. Hij kan ternauwernood ontsnappen uit de cockpit van het brandende toestel. Als een haas gaat hij er vandoor om zijn eenheid te vervoegen en om te ontsnappen aan de oprukkende Russische troepen. De aanvang van een waanzinnig avontuur, waarbij hij meer dan eens flirt met de dood. Waarbij de ene onwaarschijnlijkheid zonder verpozen de andere opvolgt. Want wat te denken van een wonderbaarlijke ontsnapping aan een mitraillerende T-35 tank. Een wonder dat bewerkstelligt wordt door Franse nazi's, die opgezadeld werden met de opdracht de Russische opmars te stoppen. Een onmogelijke taak, daar zij als enige overblijven in een eindeloos niet te controleren gebied Toch slaan deze hongerige, uitgeputte soldaten niet op de vlucht. Ze hebben niets te verliezen als landverraders. Bij hun terugkeer naar Frankrijk wacht voor hen geen nieuwe toekomst. Toch geven ze Nikolaus de kans om te ontsnappen. Dit dank zij Rossinant een trouw en moedig paard. Het begin van de zware tocht die het uiterste van paard en ruiter eist en die hen voert door verlaten dorpen en eindeloze bossen. Tot nieuwe onverwachte moeilijkheden opduiken. Toch geeft onze piloot de moed niet op en zet hij onversaagd door. Net op het ogenblik dat zijn krachten het begeven wordt hij op het nippertje opgepikt door leden van zijn eenheid. Eens terug op de basis komt hij opnieuw terecht in de mallemolen van de luchtgevechten waarbij overleven het enige is wat telt.

http://i.imgur.com/3ApE6MG.jpg

Het scenario zit goed in elkaar, is niet zomaar het zoveelste oorlogsdrama. Ondanks de gruwelen van de oorlog weet Philippe Pinard heel wat humor in het verhaal te brengen. Hierdoor hebben we meer dan eens moeten glimlachen met de soms wat absurde avonturen die de hoofdpersoon ondergaat. Hij is een iets of wat vlakke persoonlijkheid die amper of niet reageert op wat er zich om hem heen afspeelt. Hij ondergaat lijdzaam de oorlog. Weet dat er ooit een einde aan komt, maar aan de toekomst denkt hij zelden of nooit. Hij verbaasd zich zelfs niet als zijn hond, een soort van satan of beter nog een onheilsprofeet tot hem spreekt. Het rare is dat dit niet echt storend werkt tijdens het lezen, al weet de lezer niet altijd wat de onheilstijdingen inhouden. De tekeningen van Olivier Dauger,die eveneens instaat voor de inkleuring, zijn mooi en helder uitgevoerd. Ze weten te overtuigen hoewel ze soms wat statisch overkomen maar verstoren nooit de leesbaarheid van het verhaal. Vooral de luchtgevechten zijn ware pareltjes. Geven perfect weer hoe een piloot zich moet weren om het vege lijf te redden. Wie Wereldoorlog twee verloor weten we allemaal, maar of Nikolaus de oorlog overleeft is maar de vraag. Vervolg en slot in album vijf: Eden Hotel. Te verschijnen bij uitgeverij Silvester. WG.

http://i.imgur.com/nBBSIhS.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.