Recensie

Het kruis van Cazenac 10 Het laatste kruis


Ettiene komt een oude vijand op het spoor. Hij ontmoet de zoon van Louise en leert een Indianenstam kennen. Maar dit laatste deel, het laatste kruis, draait om twee dingen: de ontvoering van de zoon van Louise en het bemachtigen van het laatste kruis.

Het verhaal is weer van Boisserie en Stalner en de tekeningen zijn van Siro.
Als ik terugblik op deze serie dan vind ik dit een hele goede serie. Het verhaal is spannend en verrassend. De combinatie van de historie van de Eerste Wereldoorlog en het occulte vind ik erg origineel. Ik kan goed mee leven met de hoofdpersonen. Ettiene heeft zeker een duistere en gewelddadige kant, maar ik denk dat er in iedereen wel een duistere en gewelddadige kant heeft, maar bij de meesten komt dat er niet uit (gelukkig). Ik ben er vast van overtuigd dat die kant in iedereen wel naar boven kan komen. Een oorlogssituatie kan daar de perfecte situatie voor zijn. Ik ben blij dit ik in het vredige Nederland woon.

De tekeningen zijn ook prachtig. Het is heel realistisch getekend, met oog voor detail. Er is veel ruimte voor pagina grote platen met daarin twee of drie kleine platen. Ook valt het me op dat vaak de personages die aan het woord zijn niet in de platen getekend zijn. Dit kan verwarring opleveren, maar dat is in deze serie helemaal niet het geval. In het tweede plaatje wordt duidelijk wie er aan het woord is.

Ook de inkleuring is sfeervol gedaan.

Deze serie is een absolute aanrader en krijgt van mij een dikke 9,5

Het kruis van Cazenac op Ratatouille TV



Dit is een recensie van een gebruiker.