Recensie

Zelfmoordkonijntjes 1 Het boek van de zelfmoordkonijntjes -- Donzige langoren die het leven echt niet meer aankunnen
2 De terugkeer van de zelfmoordkonijntjes -- Donzige langoren die het leven nog steeds niet aankunnen


genre: absurdisme, zwarte humor, cruel jokes


Donzige langoren die 1: het leven niet meer aankunnen en 2: het leven nog steeds niet aankunnen.

Van jongs af aan heb ik moppen horen vertellen en ook op dat gebied meen ik het verschijnsel mode te onderkennen. Naar mijn gevoel werden vieze bakken steeds smeriger en gemene moppen steeds wreder. Het is de vraag of dat gevoel op werkelijkheid berust.
Barend Servet en Sjef van Oekel brachten een heel nieuw soort humor in de Lage Landen en hele volkstammen ergerden zich blauw. Zelfmoord zullen velen geen onderwerp achten waar grappen over gemaakt kunnen worden; voor sommigen zeker niet als het om dieren gaat met een hoge aaibaarheidsfactor.

Mijn mening: er is niets zo heilig dat er geen grappen over mogen worden gemaakt; alles is vatbaar voor humor.

Moppen zijn niet uit te leggen en dat zal ik dan ook niet proberen. Ik wil alleen maar zeggen dat mijn kleinzoon, mijn dochter en ikzelf ons tranen hebben gelachen om de zelfmoordkonijntjes. Het komische zit ‘m in het feit dat de konijntjes zo dom zijn en steeds de omslachtigste en pijnlijkste manieren weten te vinden om er een eind aan te maken. Het lijken wel Belgen.

Ik kan deze cartoons van harte aanbevelen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.