stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Op 20 januari 2015 overleed op 63-jarige leeftijd in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam Peter Pollmann. Bij stripliefhebbers beter bekend onder de naam Peter Pontiac. We gaan het hier niet hebben over zijn grafische vaardigheden en zijn bekendheid als undergroundtekenaard, dat deden anderen ons reeds voor. Nee we richten ons op zijn laatste onafgewerkte strip met name “Styx of: De zesplankenkoorts”. Met als onderwerp de dood, een gebeuren waar het gros der aardbewoners het liefst met een wijde boog omheen loopt. In samenspraak met Joost Nijsen uitgever van “Podium” werd in 2001 na het verschijnen van Peters succesvolle graphic novel “Kraut” geopperd een verhaal te ontwerpen omheen dit heikele onderwerp. Iets waaraan Peter met volle moed begon. Echter na een tijdje werd het geheel afgevoerd als te zwaarmoedig en te zwartgallig en andere minder ongezellige onderwerpen vroegen om zijn aandacht. Tot de werkelijkheid hem inhaalde. Zijn voeten zwollen onrustbarend en de paniek sloeg toe. Na een bezoek aan zijn huisdokter stuurde deze hem door naar het ziekenhuis, waarbij na een aantal proeven hepatitis-c werd vastgesteld. Een virusinfectie die de lever aantast en waarvoor tot op heden nog geen afdoende remedie werd gevonden. Een virus dat hij waarschijnlijk heeft opgelopen ergens tussen zijn achttiende en drieëndertigste levensjaar. Naar alle waarschijnlijkheid door het gebruik van onreine heroïnespuiten tijdens zijn periode waarin hij dit spul gebruikte.
Peter serieus de kluts kwijt besluit zijn ontwerp over de dood opnieuw op te diepen uit zijn la en zijn eigen ziekte op de voorgrond te plaatsen. Hoe heikel of hoe donker dit onderwerp ook maar kan zijn, weet Peter Pontiac zijn eigen specifieke stempel te drukken op deze strip. Hij begaat niet de fout om de zwartgallige toer op te gaan. Hoe moeilijk hij het ook heeft of hoe diep hij ook maar in de put zit weet hij het geheel op serene wijze doorspekt met humor te presenteren. Iets wat hij met opzet deed zoals blijkt uit het tweede deel van dit boek. Waarin hij via e-mailcorrespondentie zijn gevoelens en plannen deelde met vrienden, bekenden en familie. Die hem steunden via een succesvolle crowdfunding-actie waarbij heel wat geld werd ingezameld. Hierdoor zou Peter zijn strip in alle rust en zonder zich te moeten bekommeren om financiële problemen zijn boek kunnen afwerken. Helaas dit laatste werd hem niet gegund. We zijn in elk geval uitermate verheugd dat het boek alsnog in zijn onafgewerkte vorm uitgegeven wordt. Een mooi eerbetoon aan een begenadigd tekenaar. WG.