Recensie

De reis van de vaders 2 Alfeüs


Stel je voor dat je zoon op een dag besluit een of andere goeroe te volgen om samen met hem ‘het ware woord’ te verkondigen. Je zou er toch stapelzot van worden en er alles aan doen om hem op andere gedachten te brengen? Wel, de vaders uit de reekstitel zijn in zo’n positie. Hun zonen hebben immers besloten om een bebaarde figuur te volgen die beweert de zoon van God te zijn.
http://static.skynetblogs.be/media/149064/dyn008_original_600_804_jpeg_2551150_2327405827b411e0c5fe90008532342f.jpg
Jonas (vader van Petrus en Andreas) en Simon (vader van Judas) zijn nog steeds op zoek naar hun zonen die een man volgen die beweert de zoon van de Allerhoogste te zijn en die op z’n weg naar Jeruzalem allerlei mirakelen verricht. Zij worden vergezeld door twee voormalige vrouwen van lichte zeden. Ook Alfeüs (vader van Jakobus) vergezelde hen maar deze zette z’n reis alleen verder. Op hun tocht worden ze geconfronteerd met de verschillende mirakels die de koning der Joden verricht en maken ze kennis met een farizeeër die hen helpt hun zonen terug te vinden.

Alweer een bijbelse strip denkt u? Inderdaad, maar slechts ten dele. Dit verhaal belicht de periode van het Nieuwe Testament vanuit een heel originele hoek, namelijk die van de wanhopige ouders (lees: vaders). Een onderdeel dat niet aan bod komt in de verzen over Jezus en de zijnen. Hierbij bedient de auteur zich niet alleen van gegevens en gebeurtenissen die werkelijk gebeurd zijn (volgens de Christelijke literatuur dan), maar voegt hij amusante anekdotes toe. Dat gecombineerd met een gezonde dosis humor, bijvoorbeeld in de vorm van een dronken Simon die regelmatig in aanvaring komt met de ex-prostituees, melaatsen en wie nog allemaal niet in z’n oer-conservatief gedachtegoed past. Het is vooral deze soms clownesk overkomende figuur die de ambiance brengt in dit boek.
Het betreft dus geen echte bijbelse lectuur en zal ook door niet godsdienstig aangelegde lezers gesmaakt kunnen worden. Ik moet er wel bij zeggen dat enige voorkennis over het NT een pluspunt is.
http://www.planetebd.com/dynamicImages/album/page/large/84/album-page-large-8463.jpg
De grafische uitwerking van het verhaal is vrij sober. De kleurvoering sluit goed aan bij de dorre streken waardoor de protagonisten zich bewegen. Ratte bedient zich graag van karikaturale trekken, zowel in de uitvoering van zijn personages als in de manier waarop ze zich voortbewegen. Hij past dit echter op een weloverwogen manier toe en weet een goed evenwicht te bewaren tussen het humoristische en het serieuze. Het is een stijl die me erg goed bevallen is.

Besluit: dit is een onverwacht grappig verhaal dat ik erg gesmaakt heb. Op naar het derde (en afsluitende?) deel.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.