Recensie

Corto Maltese D13 Onder de middernachtzon


Sommige stripfiguren lijken onlosmakelijk verbonden met hun schepper. Niemand anders dan Hergé heeft het recht om Kuifje te tekeken, en Guust uit de pen van een andere tekenaar dan André Franquin lijkt een flater van jewelste. Nieuwe avonturen of gags na het verschijden van de grootmeester zijn dan ook niet te verwachten.

Een dergelijk lot leek me ook beschoren voor Corto Maltese. Hugo Pratt is ondertussen al 20 jaar overleden en het laatste album, Mû dateert van nog enkele jaren vroeger. Toen ik vernam dat er een nieuwe Corto op stapel stond wisselde mijn reactie van "Dat is ook geen cadeau" over "Moet dat nu?" tot "Ze zouden er beter afblijven".

Het album is ondertussen verschenen dus laat ons die vragen maar trachten te beantwoorden.

Corto Maltese trekt in 1915 naar San Francisco en van daar naar Alaska en Canada, op zoek naar zijn vriend Jack London, de auteur wiens verfilmde romans mij als kind enorm konden boeien. Op zijn tocht raakt hij verstrikt in enkele sociale problemen zoals vrouwenhandel, maar ook de Fenians, een soort Amerikaanse voorloper van de IRA, komen ter sprake.

In welke mate heeft dit album het "recht" zich een Corto Maltese status toe te eigenen? Wel, scenarist Canales (Blacksad) heeft er alles aan gedaan om in de sfeer van Pratt te blijven. We krijgen ook hier een verhaal met soms grote sprongen. Het geheel blijft iets makkelijker volgbaar dan bij Pratt. De mix van sociale bewogenheid en een historisch minder bekend element herkennen we ook.

http://www.elcultural.com/imgNoticias/2015/8371_1.jpg

Grafisch sluit Pellejero in dit album nauw aan bij Pratt. Corto heeft nog steeds té lange benen, ook al zijn ze iets beter geproportioneerd dan bij Pratt. Bij momenten staan 2 figuren zonder te praten in zij-aanzicht tegenover elkaar, helemaal zoals Pratt het zou doen. Ook het zachte coloriet is helemaal in lijn met de (gekleurde) albums van de grootmeester. Pellejero slaagt er in de stijl van Pratt feilloos te evenaren. Bij het tekenen van gezichten geeft hij zelfs iets meer diepgang.

http://bd.blogs.sudouest.fr/media/00/02/3557761845.jpg

Geweren die bij het schieten een "crack" laten horen, het zou bij De slimste mens 1 van de zaken zijn die ik zou proberen als het trefwoord Pratt is. En ook die komen we tegen.

Naast de al genoemde Jack London komt ook Raspoetin weer aan bod, en heel in het kort, een verwijzing naar Pandora Groovesnore.

Canales en Pellejero hebben met dit album een groot eerbetoon aan Hugo Pratt gerealiseerd, zoveel is zeker. Het album en het verhaal zijn ook geslaagd, helemaal in de lijn van de vroegere verhalen. Een soort verhaal dat ook enkel Corto kan beleven.

"Moet dat nu?" is heel simpel te beantwoorden: nee, natuurlijk MOET het niet. Maar er is helemaal niets mis mee en Corto-fans zoals ik zullen wat voor de auteurs "geen cadeau" werd geacht maar graag als geschenk aanvaarden. Wat mij betreft mogen Canales en Pellejero als tandem nog Corto's verhalen vertellen!





Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.