Recensie

Deep 3 Het Möbiuskluwen


http://i.imgur.com/6tas4fy.jpg

De aarde is zo goed als verloren. Een onbekend alles vernietigend nano-virus decimeert de mensheid en verplaats zich razendsnel via het water de belangrijkste levensbron van de mens. Toch lijkt het erop dat het virus zich langzaam maar zeker muteert via warmbloedige dieren die eens aangeraakt door de mens voor diezelfde mens een vroegtijdig einde aankondigen. Iedere geleerde ijvert dag en nacht om de pandamenie te stoppen. Helaas telkens opnieuw zijn de behaalde resultaten teleurstellend. Ondanks hun falen is de mensheid nog niet volledig uitgeroeid. Er zijn er her en der nog overlevenden met name een duikbootbemanning die plots een bericht op lage frequentie oppikt. Zij worden via dit bericht opgeroepen om zich te begeven naar een geheime militaire basis in Australië. Er wordt hen op het hart gedrukt om niet langer meer te communiceren via radio, GSM, of internet. Dit omwille van het technisch vernuft van het virus dat overlevenden kan opsporen via de telecommunicatienetwerken. Eens aangekomen op basis Pine Gap wordt de bemanning onderworpen aan zes uur quarantaine, dit om een mogelijke besmetting tegen te gaan. Alles lijkt veilig voor iedere hier verblijvende overlevende tot plots het virus vernietigend te werk gaat op de basis. De overlevenden sterven bij bosjes, slecht enkelingen weten te ontsnappen die zich terugtrekken in een voorlopig veilige zone afgebakend met antennes die op een bepaalde frequentie uitzenden, een soort van elektronische barrière.

http://i.imgur.com/xwQFlXH.jpg

Wat begon als een ecologische thriller die mooi werd uitgewerkt in de twee vorige albums gaat het in dit album iets of wat de foute toer op. Volgens ons gevoel richt scenarist Stéphane Betbeder zich teveel op sciencefiction waardoor we door het bos de bomen niet meer kunnen ontwaren. We vonden het verloop van het album schitterend, maar vanaf pagina drieënveertig, wanneer een jong stel de ruimte ingestuurd wordt om een oplossing te vinden tegen het virus, tot aan de eindpagina worden we om de oren geslagen met ongeloofwaardige onzin. Waarbij gerefereerd wordt aan heden verleden en toekomst. Waar de ene na de andere loodzware wetenschappelijke term het scenario volledig de mist doet ingaan. Net als alle technologische hoogstandjes die fraai ogen maar nauwelijks iets aan het verhaal toevoegen. Gelukkig is er nog tekenaar Federico Pietrobon die een groot deel van de meubelen red. Zijn tekeningen zijn statisch maar passen perfect bij dit verhaal. In dit album wijkt hij meermaals af van de klassieke tekenstijlen. Hierdoor kan hij naar hartenlust experimenteren met figuren, voertuigen en gesofistikeerde uitvindingen. Dit album, het derde in rij, is meteen de afsluiter van de serie “Deep”. WG.

http://i.imgur.com/AKM1ngD.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.