Recensie

De toorn van Fantomas 3 Met het hoofd op het hakblok


http://i.imgur.com/DteR14H.jpg

Parijs, vrijdag 15 september 1911. Het onvoorstelbare is gebeurd, Fantomas de meesstercrimineel is er met het goud van de Franse Nationale Bank vandoor. Niet langer kan het land zijn schulden afbetalen, waardoor het aan de rand van het bankroet staat. Inspecteur Juve, de man die al jarenlang jacht maakt op de man met de honderd gezichten, wordt door zijn overste flink de levieten gelezen. Nergens is ook maar het minste spoor van deze crimineel en zijn bende te bekennen. Tot plots het verhaal in een stroomversnelling terecht komt. Een inspecteur, die de ontploffing overleefde van een schip vol getuigen tegen Fantomas, (album 2) dringt binnen in het huis van Juve. Hier wordt hij opgevangen door Jeannette, de kordate bediende van Juve. De inspecteur biecht haar op dat hij weet wie achter het masker van Fantomas schuilgaat. Jeannette verknocht aan haar heer en meester besluit meteen onze inspecteur in te lichten. Net op dit eigenste ogenblik maakt Lady Beltham haar opwachting bij Juve. Zij kan niet langer leven met de gewelddaden die Fantomas, haar geliefde, onschuldige mensen aandoet.. Tegen beter weten in verraad ze de schuilplaats van dit meesterbrein. Om haar de wraak van Fantomas te besparen stuurt Juve haar samen met Jérôme Fandor naar Bordeaux. Waar Jérôme, die als kind achtergelaten werd door zijn moeder (album 1) deze voor het eerst na jaren zal weerzien. Door deze samenloop van omstandigheden speelt het verder verloop van de jacht op Fantomas en zijn getrouwen zich af op twee fronten. Waarbij zowel Juve als Jérôme meer dan eens hun leven op het spel zetten.

http://i.imgur.com/HcafUpB.jpg

Scenarist Olivier Bocquet baseerde zijn scenario op de tweeëndertig Fantomas-romans van het duo Pierre Souvestre en Marcel Allain, die verschenen tussen 1911 en 1913. Iets waar hij met vlag en wimpel in slaagt. Hij toont ons een Fantomas een wreedaardige crimineel die balanceer op de rand van de waanzin. Een genadeloos iemand die voor een moord meer of minder zijn hand niet omdraait. Wee de medewerker of geliefde die verraad pleegt. Waar ze zich ook verschuilen of wie hen ook maar beschermt, steeds opnieuw weet hij hen op te sporen en bezorgt hij de betrokkene een wrede dood. Het verhaal loopt als een op hol geslagen trein. Zit boordevol spannende scenes en weet te boeien van de eerste tot de laatste pagina. Het wordt mooi in beeld gebracht door Julie Rocheleau, een in 1982 in Quebec geboren jongedame. Voor zij zich aan de strip waagde ontwierp ze illustraties voor kinderboeken. Iets wat we ook in deze drie albums terugvinden. Bij haar geen mooi uitgewerkte plaatjes maar schitterend uitgevoerde miniatuurtjes. Vol leven en uitstraling waarbij de figuren die ze uitbeeld pure pareltjes van verbeelding zijn. De inkleuring wordt eveneens door deze begaafde dame mooi uitgevoerd. Haar kleuren gaande van pasteltinten, felrood en diepzwart brengen een extra iets in het verhaal. Dit album verscheen bij Blloan en is meteen het einde van het drieluik. Jammer! WG.

http://i.imgur.com/tCFTydm.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.