stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Het vierluik: “De reis van de vaders” was een ware revelatie. Een aloud verhaal uit het Nieuwe Testament werd in een modern jasje gestopt en het grote publiek zag dat het goed was. Reikhalzend keken we dan ook uit naar de tweede cyclus. Als we eerlijk zijn vinden we deze cyclus zelfs nog beter dan de eerste. Nog dynamischer en met subtiele humor in beeld gebracht. Waarin ditmaal niet knorrepot Jonas de spilfiguur is waarom het geheel draait. Hij is als het ware gedegradeerd tot een bijfiguur. Of beter gezegd, hij is de aangever die het verhaal in gang trapt. We schrijven het jaar 33 na Christus. Na de zoektocht naar zijn zoon Petrus een volgeling van Jezus keert Jonas terug naar zijn woonst en zijn dagdagelijkse bezigheden. Er wordt hem echter weinig rust gegund. Na een dagje vissen op zee wordt de rest van zijn dag vergald door de tijding dat zijn oude tante op het punt staat om haar laatste adem uit te blazen. Met frisse tegenzin trekt hij naar het woon- en zorgcentrum waar ze verblijft. Net voor ze de pijp aan Maarten geeft onthuld ze hem een goed bewaard familiegeheim. Dat al meer dan 1500 jaar van generatie op generatie wordt doorgegeven Als Jonas verneemt wat er op tantes lever ligt is zijn gemoedsrust compleet om zeep. Naar verluidt waren niet alle voorouders van Jonas van Joodse afkomst. Via een breed uitgesmeerde flashback keren we terug in de tijd. Waar we kennismaken met de rijke en arrogante Egyptenaar Yona. Hij zou diegene zijn die al jaren voor onrust zorgt in Jonas familie. Om één of ander reden kan Yona geen kinderen verwekken bij één van zijn vijf echtgenotes. Een waarzegger uit de tempel stelt hem voor om zich voort te planten met een Israëlische. Iets wat bij onze Yona niet in goede aarde valt. Maar eens hij beseft dat hij anders nooit kinderen zal hebben, veranderd hij van mening. Een zoektocht naar de juiste echtgenote wordt op touw gezet. Iets wat wij in onze huidige tijd een blind date of een speed date zouden noemen. Net als in dit soort van spelprogramma's kan echter geen enkele dame Yona behagen. Tot op een nacht Libi een Israëlische slavin, op zoek naar eten, betrapt wordt in de keuken van Yona's huis. De kleine Egyptenaar valt als een blok voor haar. Niet alleen voor haar charmes maar voor de wilskracht die ze uitstraalt. Hiermee zou het verhaal kunnen eindigen ware het niet dat een zekere Mozes, inderdaad die van de tien geboden, opduikt als een geest uit de woestijn. Hij wil dat de farao alle Israëliërs vrijlaat waarna ze kunnen vertrekken naar het beloofde land. Maar eer het zover is loopt er nog heel wat water door de Nijl en staan er de Egyptenaren nog heel wat plagen Gods te wachten. Zoals de meesten onder ons al wel doorhebben gaat het hier om een onderdeel uit het Oude Testament. Zowel gelovigen als niet gelovigen kunnen hun hart ophalen met dit verhaal.
David Ratte tekenaar en scenarist neemt de nodige tijd om het verhaal uit te diepen. Het grappige is dat hij gebruik maakt van personages en situaties gebaseerd op onze hedendaagse leefwereld. Zo controleert de zeepolitie het visquotum en speelde toen al de biodiversiteit een belangrijke rol. Tevens brengt de postbode fanmail voor Petrus aan huis en werd de tante van Jonas opgenomen in zorgcentrum Mathusalem. Zo kunnen we nog wel even doorgaan, maar uiteraard willen we niet alles zomaar in het zonnetje zetten. In elk geval een verhaal met pit. Hopelijk zet uitgever Gorilla zijn uitstekend uitgavenbeleid door en kunnen we al snel kennis maken met de volgende albums uit de serie. Ik ben alvast fan. WG.