Recensie

S.O.S Lusitania 2 18 minuten om te overleven


Het Britse passagiersschip de Lusitania is op weg naar Liverpool, met aan boord 2160 passagiers, die nauwelijks kunnen vermoeden wat hen te wachten staat. Zij wanen zich veilig onder de bescherming van de kruiser Juno die hen op een veilige afstand volgt. Helaas voor hen loert het gevaar niet alleen op zee. Op het schip plaatsen twee Duitse spionnen een bom tussen de lading. Officieel gaat het hier om onderdelen van een elektrische trein, een uitvinding van de eveneens ingescheepte Alfred Vanderbilt. In werkelijkheid bestaat de vracht uit wapens en munitie. Als de beide spionnen gevat worden door de matrozen Morison en Shan gaat al snel het gerucht dat de Lusitania niet langer meer veilig is. Zeker niet als de spionnen weigeren om te bekennen waar ze hun bom dropten.

http://i.imgur.com/duLdW8S.jpg

Als dan ook nog een Franse dubbelspion zijn opwachting maakt bij de kapitein en deze allerlei geheime informatie onthuld weet eenieder, dit komt nooit tot een goed einde. Ondanks de veelvuldige waarschuwingen blijft de kapitein hardnekkig zijn koers aanhouden. De snelheid van het schip wordt om één of andere reden zelfs verlaagd. Ondertussen stellen Vanderbilt, Morison en Shan alles in het werk om een ramp te voorkomen. Helaas zijn hun goedbedoelde pogingen om het schip te redden als water naar de zee dragen. De hoofdig: “18 Minuten om te overleven”, laat immers weinig aan de verbeelding over. Op 8 mei 1915 doorboorde een Duitse torpedo, afgevuurd van een duikboot de scheepswand van het schip. Een kortsluiting zorgt ervoor dat de waterdichte schotten niet functioneren. De paniek slaat toe aan boord, mensen drummen om een plaatsje te bemachtigen in de schaarse reddingsboten. Ze duwen anderen overboord, of springen uit eigen wil in het kanaal. Bij al deze chaos zijn er slecht een aantal die het hoofd koel houden. Op amper 18 minuten gaat het schip kopje onder. Van de passagiers overleven er slechts een honderdtal de ramp.

http://i.imgur.com/jX5QUvV.jpg

Het scenario van Patrice Ordas en Patrick Cothias baseerde zich op historische feiten. Een perfect uitgevoerde aanslag, die als doel had, om het toen nog neutrale Amerika, bij de strijd te betrekken tegen de Duitsers. In hoeverre deze scenaristen de waarheid weergeven zullen we naar alle waarschijnlijk nooit weten. Het historische uitgangspunt is voor hen gewoon een gegeven om een avontuurlijke trilogie aan vast te klikken. Zij besteden vooral aandacht aan de passagiers en de dagelijkse routine op het schip. Voegen aan deze gewone mensen een vleugje romantiek toe en tonen hun grote en kleine onhebbelijkheden. Ze weten zelfs een aantal onder hen op te voeren als ware helden, die de dood onbevangen in de ogen kijken. Dat het schip ten onder gaat weet iedereen die ooit de geschiedenis van W.O. I van ver of dichtbij volgde. Hoe het verder gaat in het derde en afsluitende album is voorlopig nog even koffiedik kijken. Wie niet kan wachten op de Nederlandse vertaling van dit album kan zich alvast de Franse versie van het in april 2015 verschenen derde album: “La memoire des noyes” aanschaffen. WG.

http://i.imgur.com/tvGKAJD.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.