Recensie

Jonge wolven INT 1 Jonge wolven


Racleterre en Rouergue, de ochtend van 31 maart 1763, de dag van Sint-Benjamin. In het huis van Clovis de klompenmaker staat er heel wat te gebeuren. Het eerste feit is dat Appoline, de vrouw van Clovis, plots ernstige weeën krijgt en klaar is voor de bevalling. Tegenwoordig nemen we dan de gsm ter hand, bellen naar de dokter of rijden zelf naar het ziekenhuis maar in 1763 lag dat lichtjes anders. Clovis moet in allerijl naar de vroedvrouw madame Bienvenu (toepasselijker kan een naam haast niet zijn) maar eerst even via de moeder van Appoline omdat die haar en madame Bienvenu moet bijstaan. Tot zover alles goed. Clovis komt aan bij de vroedvrouw, maakt zo een trammelant dat de overbuur, een gerespecteerde schermmeester met de klinkende naam René Auguste Crandalle, uit woede zijn piskan door het raam keilt waardoor Clovis letterlijk zeiknat is. Onbedacht smijt Clovis een kei door het venster van Crandalle, een actie die nog nare gevolgen zal hebben. Maar laat ons weerkeren naar de bevalling. Niet één, niet twee maar zomaar even vijf kinderen worden geboren. Vier jongens en één meisje. De kasteelvrouwe wordt meter van de oudste, Charlemagne. Alles lijkt dus goed af te lopen.
Edoch. De volgende dag staat niemand minder dan Joseph-Antoine Mondidier, brigadier van de tweede compagnie, eerste eskadron royal Languedoc, voor de deur van Clovis om hem te melden dat Crandalle genoegdoening wilt maar dat Clovis het wapen mag kiezen. Hij gaat op advies van zijn raadsman voor het zwaar. Goede zet?
http://img.over-blog.com/555x238/4/06/61/84/Bande-dessinee-25/Un-loup-est-un-loup-4.JPG
Deze strip is de integrale van het in het Frans verschenen tweeluik "Un loup est un loup", 126 pagina's dik, uitgegeven in hardcover door Glénat. De samenvatting hierboven betreft de eerste 19 pagina's van "Jonge wolven". Het verhaal loopt dus als een trein. De gebeurtenissen volgen zich op van pagina tot pagina en stopt niet na deze 19 reeds voorgestelde bladzijden. Integendeel. Dit snel tempo blijft aangehouden, zowat tot als je de strip sluit. Wat start als een haast slapstickachtig verhaal vloeit over naar een bloedstollend vertelling over een vader, zijn vrouw en zijn vijf kinderen die de inwoners van het dorp allemaal de jonge wolven noemen. In het begin zonder aanduidbare reden maar daar komt verandering in.
http://ds1.ds.static.rtbf.be/article/image/1240x800/9/e/c/8ca01ea920679a0fe3728441494041b9-1445846074.jpg
Voor tekenaar, of moet ik kunstenaar zeggen,Federico Nardo is voor ons Nederlandstaligen nog niets verschenen. "Jonge Wolven" is dus een eerste kennismaking met de man. In het Frans is er nog een tweedelige reeks "Le vent des Khazars" en als ik zo de cover bekijk mogen ze daar ook snel een vertaling van maken. De tekeningen zijn realistisch met toch hier en daar een karikaturaal trekje, iets wat dus perfect bij het scenario past en vermoedelijk ook de bedoeling van scenaristen en tekenaar zal geweest zijn. Graag een vergelijking? Wel zijn tekeningen leunen heel dicht tegen die van Griffo aan.

Het verhaal spitst zich op zeker moment toe op een personage terwijl voor iedereen een hoofdrol kon weggelegd worden. Waarom net die en waarom dat wel opmerkelijke open einde, dat is de enige vraag waar ik blijf mee zitten. Een mens moet kritisch blijven, toch? :-)

Voor de rest een topwerk, een verrassend debuut, een sneltrein van een verhaal met plotwendingen die, en zo hoort het ook, niet te voorspellen zijn.
Gelezen, genoten en goedgekeurd!

http://www.stripspeciaalzaak.be/beelden/DeCommentator/Federico-Nardo-Pierre-Makyo/Jonge-Wolven-PL3.jpg



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.