Recensie

Sherlock Holmes - De kronieken van Moriarty 1 Hergeboorte


Het overkomt ons niet al te veel, maar af en toe trappen we er bij één of andere reeks met open ogen in. Daar we een fervente Sherlock Holmes fan zijn, kochten we het bij Daedalus verschenen album: ‘De kronieken van Moriarty’ verschenen in de serie: ‘1800’ blindelings aan. Oeps foutje, blijkt dat deze serie helemaal geen binding heeft met Sherlock Holmes, maar met zijn aartsvijand Moriarty. Die net als Sherlock, opnieuw opduikt, na hun treffen bij de waterval van Reichenbach. Daar waar Sherlock quasi ongeschonden uit de strijd kwam, verliep het voor Moriarty heel wat anders. Hij kwam terecht in een parallelle wereld waar hij als aards koelbloedig en geniaal misdadiger helemaal niets meer te betekenen heeft. Waar de oude goden met hem spelen, omdat zij omwille van zijn onverwachte dood niet opnieuw de aarde kunnen beheersen. Als wraak om wat Moriarty hen heeft aangedaan, halen ze hem helemaal uit elkaar, bestuderen hem aandachtig, zetten hem weer in elkaar en halen hem daarna weer uit elkaar. Elke nieuwe dag is er een van intense pijn en lijden. Toch geeft hij het niet op, en zoekt hij te ontsnappen uit deze gevangenis zonder muren. Een gevangenis waarin hij bewaakt wordt door kopieën, die vorm kregen naar zijn beeld en gelijkenis. Toch weet hij aan de goden en zijn klonen te ontsnappen.

http://i.imgur.com/z9sp4mD.jpg

Waarna hij weerkeert op aarde, om samen met Meredith, de enige die hij nog vertrouwt van zijn vroegere bende, de overblijvende Necronomicon’s op te sporen. Magische boeken, die in handen zijn van personen die niet weten hoe ze te gebruiken. Waardoor ze enorme, niet in te schatten, rampen op aarde kunnen veroorzaken. Hun zoektocht brengt hen in de meest vreemde situaties, gaande van zwarte missen, waarbij jonge maagden geofferd worden, tot enorme duivelse krachten die de confrontatie aangaan met Moriarty. Het album wordt als het ware opgesplitst in twee delen. Dit met wisselende flash backs doorheen de loop van het album . Eentje waarin we kennismaken met de vreemde wereld van de goden. Die er koud, kil, onherbergzaam en onleefbaar uitziet. Waar Moriarty blootgesteld wordt aan duivelse, maar geraffineerde kwellingen en martelingen, puur en alleen om zijn wil te breken, en hen het geheim dat hij in zich draagt, prijs te geven. Waar de goden, ondanks al hun kennis en macht niet in slagen. Beter nog, eens hun interesse in hem iets of wat verslapt kiest hij het hazenpad.

http://i.imgur.com/70ACMuk.jpg

Het tweede luik van het scenario, uitgedacht door Sylvain Corduré, neemt een aanvang op 20 juni 1893 in Pellington Mansion, gelegen ten noorden van Londen. Waar we kennis maken met Meredith, zijn steun en toeverlaat gedurende de zoektocht naar de magische boeken. Waarbij we een Moriarty aantreffen, die schijnbaar door de doorstane martelingen, een heel ander iemand is geworden. Uiterlijk dan wel, want innerlijk is hij nog geduchter en moorddadiger dan voorheen. De tekeningen van Andrea Fattori zijn indrukwekkend. Zijn in beeld gebrachte wereld der goden is een ware hel. Leeg en kil, met boven het desolate landschap, een dreigend wolkendek, waaruit tentakels reiken, naar hen die het aandurfden om deze wereld te betreden. Zijn monsters die hij laat opduiken, die eens Moriarty terug is in zijn wereld, zijn paginagroot uitgebeeld, om de verschrikking loepzuiver in beeld te brengen. Beide heren leveren vakwerk af. Dat Sherlock Holmes niet opduikt in dit album, vinden we eens dat we genoten hebben van dit verhaal, zelfs helemaal niet erg meer. WG.

http://i.imgur.com/afqiJGM.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.