Recensie

Ythaq 13 Verre horizon


Wie de stripbrochures van Uitgeverij L, met de te verschijnen strips openslaat, kan niet om het feit omheen, dat uit het overzicht van leverbare titels blijkt, dat ruim drie vierde van hun fonds strips bevat die verschijnen op scenario van Arleston. Een man met een schier ongebreidelde fantasie die ons als decennia meevoert naar verre en vreemde werelden. Wie kent er niet het universum van Troy, of de Wouden van Opaal. Zijn verhalen, die door verschillende tekenaars in beeld worden gebracht voeren ons niet alleen naar onbekende oorden op ons onbekende planeten, maar bieden ook een blik op een nog verre toekomst. Met als beste bewijs, de strips ‘Moréa’ en ‘Ythaq’. Waarin we in het dertiende album uit de serie Ythaq, met eigen ogen kunnen vaststellen hoe het toestel van Narvarth, Graniet en Danaëlle crasht in het uiterste noorden van het grootste continent van Kluit. Dit in een somber en bijna ondoordringbaar moeras. Waar iedere levensvorm die opduikt uit het water een gevaar betekent voor ons trio. Graniet en Narvarth komen schier ongehavend uit het ongeval. Maar met Danaëlle is er erger aan toe. Zij werd levensgevaarlijk gewond door een uitstekend stuk metaal.

http://i.imgur.com/CwCbl5l.jpg

Ons duo doet er alles aan haar om haar te redden uit deze netelige toestand. Gelukkig worden ze opgepikt door de Purpren, een hoog technologisch ontwikkelde soort van insecten, die wel erg mensachtige trekjes vertonen. Zij lijken in het geheel niet verrast om mensen te ontmoeten, ze beschouwen hen zelfs als een lagere levensvorm.

http://i.imgur.com/HzbABsT.jpg

Ongeveer gelijktijdig vind op Nehorf, een universum verderop een coup plaats. Gepland door Callista van Sargamoor en Baron Older net op het ogenblik dat meer dan duizend senatoren in conclaaf zijn. Zij beschuldigen tijdens dit conclaaf kanselier Neville en commissaris Nersjoedil van verregaande corruptie. Deze beide heren in het gezelschap van Latran, een jong aankomend supergenie, weten net op het nippertje, via een geheime uitgang aan hun belagers te ontsnappen. Waarna ze voorlopig onderduiken bij Ti van Alferanx een planeet die draait om een jonge zon. Waar bijna geen ruimteschip zich durft te wagen, dit omwille van de eindeloze stroom asteroïden die het schier onmogelijk maken om deze planeet te bereiken. Met dit in twee delen opgevat scenario bied Arleston stof voor een nieuwe cyclus in de geschiedenis van Ythaq. Hij zet netjes alle lijnen uit voor een aantal spannende albums. Waarvan we voorlopig niet weten welke richting ze uitgaan. Blijven deze verhaallijnen ieder een eigen leven leiden, of komen ze op een bepaald punt ergens samen? De toekomst zal het uitwijzen. Tekenaar van dienst Floch kwijt zich uitstekend van zijn taak. Hij tekent voor ons een nieuwe onbekende wereld uit, die bevolkt wordt door vreemde wezens. Zijn tekeningen zijn helder en mooi uitgewerkt. Met misschien één puntje van kritiek, zijn decors en achtergronden ogen soms wat eentonig. Maar het is een kniesoor,ik in dit geval, die zich hier aan stoort. WG.

http://i.imgur.com/oFmd64z.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.