Recensie

Moeder Rusland INT 1 Moeder Rusland


Ekaterina Kiaetev is beslist geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Een aantal jaren terug, weigerde ze met haar man, een militair, te verkassen naar de grens van Oezbekistan. Dit om het geluk van haar opgroeiende zoon niet te verstoren. Ondertussen zijn we jaren later, en vervuld haar zoon zijn dienstplicht bij het Russische leger in Tsjetsjenië. Ze is al maanden verstoken van enig nieuws en ook een deel van zijn soldij stort hij niet langer naar haar door. Ze zit zo goed als aan de grond, en verkoopt om den brode dvd’s in de metro van Moskou. Met de opbrengst hiervan kan ze amper rondkomen, daar zelfs de Russische politie haar handeltje overhoop haalt en afperst. De enige die ze nog kan vertrouwen, hoe raar het ook mag klinken, is haar hondje Milyi.

http://i.imgur.com/CmOA4xq.jpg

Als dan ook nog eens haar ex-man opduikt aan haar woonst, gaat ze flink over de rooie, ze scheldt hem de huid vol en weigert hem toegang. Toch heeft hij belangrijk nieuws te vertellen over hun zoon Voladia. Ten einde raad stopt hij het bericht in de halsband van Milyi. Een boodschap die bij de ongenaakbare Ekaterina inslaat als een bom. Haar zoon zou de gevangene zijn van de Tsjetsjeense generaal Basajev, door de Russen beschouwd als een rebel en terrorist. Hij verkondigd luidop, dat iedere Russische moeder, die haar zoon persoonlijk komt ophalen, hij deze zal vrijlaten, Moederliefde kent naar verluidt geen grenzen. Ekaterina is hiervan het beste bewijs. Ze neemt haar jas en papieren, geld heeft ze nu eenmaal niet, en vangt de reis naar het onbekende aan. Het wordt een lange en zenuwslopende reis, die men niemand toewenst. Al moeten we eerlijk zijn het verhaal, loopt als een trein.

http://i.imgur.com/hu9Kt61.jpg

We worden dan wel geconfronteerd met het harde leven van het Russische en Tsjetsjeense volk midden jaren negentig, maar scenarist Aurélien Ducoudray blijft nooit lang stilstaan bij de gewelddaden, de oorlogsdreiging of de bombardementen op de Tsjetsjeense dorpen. Gebeurtenissen, die als een rode draad doorheen het verhaal lopen. Tevens velt hij geen oordeel over wie van de vechtende partijen het recht aan zijn zijde heeft. We krijgen al snel door, dat zowel de Russen als de Tsjetsjenen handelen uit eigenbelang. Iets waar Basajev het beste bewijs van is. Iets wat Ekaterina aan den lijve ondervindt. Eens ze doorgedrongen is tot zijn schuilplaats, blijkt dat alles gewoon draaid om propaganda. Hij was of is helemaal niet van plan haar zoon, of om het even welke andere soldaat, vrij te laten. Hij wil gewoon dat de Russische moeders massaal hun regering onder druk zetten, om alzo als de betere generaal voor het voetlicht te treden. Voor een buitenstaander, waartoe ik behoor, is het conflict tussen beide staten iets of wat moeilijk te begrijpen. Gelukkig is er nog het hondje Milyi, dat meer dan eens voor de vrolijke noot zorgt in het verhaal. Hij is via hem aangeleerde kunstjes ,een uitsteken manipulator van zowel Russische als Tsjetsjeense militairen, die zich rot amuseren met zijn capriolen. Meer dan eens, weet hij hiermee het leven te redden van zijn bazin. Alhoewel het verhaal schrijnende toestanden en situaties oplevert, wordt het geheel mooi ondersteund door komische dialogen. Waardoor het scenario minder zwaar en somber overkomt. De tekeningen, uitgewerkt door Anlor, zijn sober uitgevoerd maar weten te overtuigen door hun eenvoud. Dit album een integrale versie bundelt de verhalen:’De Amazones van Basajev’ en ‘ De duiven van Grozny’. Beide verhalen verschijnen in juli bij uitgeverij Saga in softcover, maar dan wel gespreid over twee albums. WG.

http://i.imgur.com/r0y4Tt8.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.