Recensie

De Sliert A7 Terug van weggeweest


Na een wel heel, heel, heel lange afwezigheid, duikt de Sliert weer op. Hun vierde en laatste album, herdrukken niet meegerekend, dateert immers al uit 1968. Waarom er maar vier albums verschenen is ons een raadsel. Wilde Roba zich verder toeleggen op Bollie en Billie, of had scenarist Vicq er geen zin meer in? De waarheid zal waarschijnlijk wel ergens in het midden liggen. Toch maken deze albums, tot op heden, nog heel wat nostalgische gevoelens bij mij los. Ze zijn als het ware onverbrekelijk verbonden met mijn jeugd. Ik was amper tien jaar toen het eerste album verscheen, en ja zelfs toen kroop het bloed al waar het niet gaan kan. We zouden en moesten het album: ‘De Sliert wint veld’ in handen krijgen. We gingen zelfs zover, dat we er onze zuurverdiende spaarcentjes aan opofferden.

http://i.imgur.com/QM4oUH9.jpg

Hoe het daarna ging, daar hoeft geen tekeningetje bij gemaakt. Ondertussen is mijn verzameling mij iets of wat boven het hoofd gegroeid, iets wat voor velen waarschijnlijk herkenbaar is. Vraag was dus, bij het verschijnen van het nieuwste album van de Sliert, bij uitgeverij Arcadia, of de chemie nog steeds zou werken. Het was uiteraard wel even wennen aan de figuurtjes. Ze worden niet langer uitgevoerd in de meer rondere tekenstijl van Roba, die helaas niet meer onder ons verkeerd, maar door Jean- Marc Krings (‘Violine’, ‘Wauw!’). Missie geslaagd kunnen we zeggen, Krings iets of wat hoekiger uitvoering doet in het geheel geen afbreuk aan het werk van Roba. Archibald, Phil, Grenadine, de tweeling Atchi en Atcha en Dizzy komen net als voorheen mooi uit de verf. Uiteraard ontbreken de jeugdige crimineeltjes, de Kaaimannen genaamd, niet op het appel. Ondanks de lange afwezigheid van de Sliert zinnen ze nog steeds op wraak. Ze willen niet alleen de Sliert hun pleintje en autobus inpalmen, neen, ze willen ons groepje vrienden voor eeuwig en altijd uit hun territorium verjagen.

http://i.imgur.com/4kCz3IC.jpg

Hiervoor schakelen ze de zus in van Tannie. Een leuk meisje, dat zich door niet echt op waarheid berustende verhalen van Tannie laat overhalen om te infiltreren bij onze vrienden. Iets waar ze met vlag en wimpel in slaagt, zeker als men weet dat ze haar schoonheid volop in de strijd gooit. Onze mannelijke helden vallen als een blok voor haar, hun hormonen stijgen tot gigantische waarden en ze staan meteen in vuur en vlam voor deze toch wel opmerkelijke jongedame. Waarbij ze niet opmerken dat ze een adder aan hun borst koesteren, die hen perfect om haar vinger weet te winden, waardoor ze het door haar en de Kaaimannen uitgedokterde plan perfect kan uitvoeren. Ze weet zelfs Grenadine het enige meisje uit de groep in de luren te leggen. Het eens zo eensgezinde groepje dreigt hierdoor uit elkaar te vallen, en gaat zelfs met elkaar op de vuist. Tussen al deze tragedies door, gaat de ooit zo onverstoorbare en correcte butler James er door een misverstand langzaam maar zeker onderdoor. Over het hoe en waarom vertellen we lekker niets.

http://i.imgur.com/0MfFgEz.jpg

Het scenario werd bedacht door Zidrou, die aangestoken door het enthousiasme van Krings, samen met deze laatste de Sliert een tweede leven wilde inblazen. Zidrou baseerde zich hiervoor op de figuren van Roba, maar mat ze een moderner en iets stouter jasje aan. Hierdoor zouden ze beslist een nieuw en jonger publiek kunnen aanspreken, zonder dat, de al iets wat oudere striplezer in de kou komt te staan. Helaas stak uitgeverij Dargaud een stokje voor deze vernieuwing, na een tweede album genaamd: ‘ De Sliert in Japan’, trok deze uitgever er al de stekker uit. Een derde album stond nog in de steigers, maar zal naar alle waarschijnlijkheid nooit het levenslicht aanschouwen. Jammer, want net als de eerste vier albums kon deze uitvoering mij beslist bekoren. Maar de belangen van een striplezer en een uitgever liggen nu eenmaal mijlenver uit elkaar. Gelukkig wist uitgeverij Arcadia dit album op te pikken waardoor de Nederlandstalige lezer niet op zijn honger blijft zitten. WG.



Dit is een recensie van een gebruiker.