Recensie

Drakenbloed 10 Lilith


De scenarist heeft zich met deze reeks op glad ijs bewogen. Welke tegenstanders moet je een onsterfelijke piraat immers blijven geven opdat hij een uitdaging te verwerken krijgt en de lezer geboeid blijft? Natuurlijk staat de zeerover niet alleen en moet hij steeds rekening houden met z’n minder onsterfelijke bemanningsleden. De crew is onmisbaar maar tevens ook de zwakke schakel, zo ondervond Hannibal Meriadec reeds aan den lijve.
Na de vreemde gebeurtenissen in het vorige album heeft zijn nieuwe tegenstander zich geopenbaard: Marie oftewel Lilith, dochter van de gevreesde zeerover. Het gezicht van deze bloeddorstige figuur gaat immer schuil achter een griezelig masker en het lijkt duidelijk dat zij maar uit is op 2 zaken: de dood van haar vader en goud. Veel goud! Hoe zal zij beide kunnen verkrijgen?
Let trouwens op de naam: Lilith was een vrouwelijke stormdemon uit de Mesopotamische mythologie, die in verband gebracht werd met de wind en waarvan werd gedacht dat ze drager was van ziekte en dood. In de joodse mythe is het de godin van het kwaad. Meer weten? https://nl.wikipedia.org/wiki/Lilith_(mythologie)
http://www.soleilprod.com/images/planches/S/sangDuDragonT10-3.jpg
Gedurende dit album krijgen we een blik op het verleden van de nu gevreesde Lilith waardoor ook een stukje van het verleden van Meriadec geopenbaard wordt.
Er is weinig tot geen echte actie te bespeuren in dit album. Dit komt voornamelijk doordat er heel wat moet worden uitgelegd: het verleden van Lilith, de totstandkoming van de recente gebeurtenissen op de Mac Lir en de mogelijkheid om de gouden steden te bereiken. Hierdoor heeft dit album minder vaart dan de voorgangers, maar het hoeft daarom niet te vervelen. De intriges worden opgebouwd en je voelt nu al dat het langs verschillende kanten kan fout gaan. Voor mij is dit boek vooral een overgangsalbum naar het volgende deel dat weer ongemeen spannend zou kunnen worden, getuige de laatste bladzijden.
http://img.over-blog-kiwi.com/1/02/08/65/20151208/ob_c6ae10_11063890-946680482036878-8797549133854.jpg
De tekeningen van Stephane Crety zijn weer ongemeen boeiend en levensecht. De erg gevarieerde camerastandpunten vallen erg op en geven het geheel een grote dynamiek. Ook door de hele schare aan pagina-indelingen houdt het boek je aandacht vast. De tekenaar deinst er niet voor terug om van veel kleinere afbeeldingen op 1 pagina over te gaan op 1 grote schildering verspreid op 2 pagina’s. Op die manier wordt erin geslaagd om erg veel info mee te geven op het beperkt aantal bladzijde en krijg je ook prachtige totaalbeelden waarbij je met plezier een hele tijd blijft stilstaan.

Besluit: niet het meest actievolle album uit de reeks, maar volgens mij een noodzakelijke overgang naar het vervolg.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.