Recensie

Jommeke 284 De redding van Doris Dada


Wanneer Filiberke een spreekbeurt moet geven over een dodovogel en zijn pak komt laten monsteren herinnert zich Flip dat hij ooit kennis gemaakt heeft met een loopvogel, een dada die naar de naam luistert van Doris. Flip leerde haar praten, maar liet haar bij Rob Globetrotter achter.

Die Rob blijkt een vriend te zijn van oude bekende Professor Groenvijver. Zo komen Rob en Doris in contact met onze vriendjes. Maar het is een ontmoeting die niet onverdeeld gelukkig is, want er duikt een trofeejager op die Doris achter de veren zit.

Wat volgt is een spelletje kat en muis, waarbij onze vrienden trachten de jager te snel af te zijn en Doris moeten verstoppen. Doris werkt echter niet echt mee en wil de wijde wereld zien, meer bepaald het eiland in de Stille Zuidzee waar Rob haar vond.

Het is een uitgelezen kans om een aantal vertrouwde figuren weer op te voeren: Jan Haring, Boer Snor, Elodie en Odilon, terwijl ook Gobelijns vliegende transportmiddelen worden gebezigd.

Kortom, een verhaal dat zowel wat opbouw als inhoud betreft vrij vertrouwd overkomt. Dat is allesbehalve een bezwaar, gezien de doelgroep van lagere school kinderen.

Zowel op de cover als op het titelblad staat enkel de naam van Jef Nys als auteur. Je moet al goed zoeken om te vinden dat zowel het scenario als de tekeningen van Philippe Delzenne zijn: bescheidenheid siert. Wat mij beteft mag zijn naam wel wat prominenter aanwezig zijn.

Ondertussen is dit al het 284e album in de reeks. Daarmee doet Jommeke een stuk beter dan Nero (217 albums in de "reguliere" reeksen, het door Wirel getekende album meegerekend) en zelfs Suske en Wiske (272 albums in de reguliere reeks). Een fraaie prestatie voor ons Strooien Dakske!

Aangenaam leesvoer voor vooral jongere lezertjes!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.